Ἐπίκαιρος ὁ λόγος γιά ἐκλογές. Ἀλλά ἀξίζει νά μελετήσουμε τρεῖς ἄλλες ἐκλογές, στίς ὁποῖες ἀναφέρεται ἡ Ἁγία Γραφή.
   Στίς πολιτικές ἐκλογές προτείνεται συγκεκριμένη λίστα ὑποψηφίων καί ἐμεῖς ἐκλέγουμε τούς ἐκλεκτούς μας. Στίς ἐκλογές γιά τίς ὁποῖες μιλάει ἡ Ἁγία Γραφή οἱ ὑποψήφιοι εἶναι πάρα πολλοί, μυριάδες, ἑκατομμύρια∙ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ὑποψήφιοι. Καί ἐκλέκτωρ, αὐτός πού ἐκλέγει, εἶναι ὁ Θεός. Τί παράξενες στ᾿ ἀλήθεια ἐκλογές! Εἶναι θεϊκές ἐκλογές, δέν εἶναι ἀνθρώπινες.
  Γιά τήν πρώτη ἐκλογή, τήν προαιώνια, ὅπως χαρακτηρίζεται, μᾶς μιλάει ὁ ἀπ. Παῦλος σέ διάφορα σημεῖα τῶν Ἐπιστολῶν του. Ξεκινῶ ἀπό μιά μαρτυρία πού βρίσκουμε στήν πρός Ρωμαίους Ἐπιστολή στό κεφ. 8, στ. 28-30: «Οἴδαμεν δέ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τόν Θεόν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατά πρόθεσιν κλητοῖς οὖσι». Γνωρίζουμε, λέγει ὁ Παῦλος, ὅτι σ᾿ ἐκείνους πού ἀγαποῦν τόν Θεό ὅλα βγαίνουν στό καλό. Τί μεγάλος λόγος! Ὅταν ἀγαποῦμε τόν Θεό, ὅλα θά βγοῦν γιά τό καλό. ῾Υγεία; Γιά τό καλό. Ἀρρώστια; Γιά τό καλό. Ἐπιτυχία; Γιά τό καλό. Ἀποτυχία; Γιά τό καλό. Μεγάλη ἀλήθεια. Φθάνει νά ἔχουμε καρδιά νά τήν πιστέψουμε καί νοῦ φωτισμένο νά τήν κατανοήσουμε. «Τοῖς ἀγαπῶσι τόν Θεόν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν»!
   Ποιοί εἶναι αὐτοί πού ἀγαποῦν τόν Θεό; «Τοῖς κατά πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν». Αὐτοί τούς ὁποίους ὁ Θεός καλεῖ μέ τήν πρόθεσή του, μέ τό σχέδιό του. «Ὅτι οὕς προέγνω, καί προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τό εἶναι αὐτόν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς·  οὕς δέ προώρισε, τούτους καί ἐκάλεσε, καί οὕς ἐκάλεσε, τούτους καί ἐδικαίωσεν, οὕς δέ ἐδικαίωσε, τούτους καί ἐδόξασε». Ἐδῶ μᾶς πληροφορεῖ ὁ ἀπ. Παῦλος ὅτι ὁ Θεός σέ μιά ἐποχή κατά τήν ὁποία δέν εἴχαμε λάβει ὕπαρξη, δέν ὑπήρχαμε στή ζωή, ἀσχολήθηκε μ' ἐμᾶς, μᾶς εἶχε στήν πρόθεσή του, στό σχέδιό του, μᾶς διάλεξε νά γίνουμε οἱ ἐκλεκτοί του. Καί στή συνέχεια ἔκανε πάρα πολλά, ὥστε αὐτοί οἱ ἐκλεκτοί του, οἱ διαλεγμένοι προαιώνια, νά ἀνταποκριθοῦν στήν ἐκλογή τοῦ Θεοῦ καί νά γίνουν οἱ ἅγιοί του, ὁ λαός του, τά μέλη τῆς ἐκκλησίας του, οἱ ἀγαπητοί του.
  Σκέψου, ἀδελφέ μου: Ποῦ ἤσουν πρίν ἀπό χίλια χρόνια καί ποῦ θά εἶσαι μετά ἀπό χίλια χρόνια; Πρό ἀμνημονεύτων αἰώνων, πρίν ἀκόμη γίνει ὁ χρόνος, ἀλλά καί μετά ἀπό χιλιάδες χρόνια ἤσουν, εἶσαι καί θά εἶσαι στή σκέψη τοῦ Θεοῦ!
Προαιώνια, λοιπόν, ὁ Θεός μᾶς διάλεξε, μᾶς ἐξέλεξε, μᾶς ψήφισε· εἴμαστε οἱ ἐκλεκτοί του γιά τή σωτηρία καί γιά τήν αἰώνια βασιλεία του. ῞Οταν τό σκέπτεται κανείς αὐτό, μένει κατάπληκτος μέ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ...
  ῾Η δεύτερη ἐκλογή γίνεται στήν ἱστορία τοῦ κόσμου, ἐν χρόνῳ. Σ’ αὐτή τή δεύτερη ἐκλογή -καταπληκτικό κι αὐτό- ὁ ἴδιος ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος. «῾Ο Θεός ἐπί γῆς ὤφθη καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη». Ζῆ ἀνάμεσά μας ὁ θεάνθρωπος Κύριός μας καί τό ἔργο του δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά τί; ᾿Απευθύνει κλήση, προσκλητήριο στούς ἐκλεκτούς: ᾿Εσᾶς ὅλους ἐγώ ὁ ἴδιος ὡς Θεός σᾶς διάλεξα καί τώρα ἦλθα γιά νά σᾶς καλέσω στή βασιλεία μου.
Ἀκοῦστε, ἀδελφοί μου, τό προσκλητήριο τοῦ Θεοῦ· «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Μθ 11,28). Τί μεγάλα λόγια! ᾿Ελᾶτε ὅλοι ἐσεῖς πού εἶστε κουρασμένοι, τσακισμένοι, πικραμένοι, χαροκαμένοι, νά σᾶς ἀναπαύσω. ᾿Ελᾶτε κοντά μου! Θυμηθεῖτε τήν καταπληκτική παραβολή τοῦ δείπνου, μέ τήν ὁποία ὁ Κύριος ἀπευθύνει τήν κλήση. ᾿Ελᾶτε, λέει, εἶναι ὅλα ἕτοιμα! Καί ἐμεῖς ἀκυρώνουμε τήν ἐκλογή τήν προαιώνια τοῦ Θεοῦ, τήν ποδοπατοῦμε, τήν ρίχνουμε στά σκουπίδια, ὅταν ἀρνούμαστε τήν πρόσκληση, τό κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ.
  Γιά σκεφθεῖτε! Παίρνουμε ἕνα γράμμα, ἕνα τηλεγράφημα. Τόπος ἀποστολῆς: ὁ οὐρανός. ᾿Απευθύνεται σέ μένα, σέ σένα, στόν καθένα. Καί τί λέγει; ῎Ελα, ἐκλεκτέ μου, διαλεκτέ μου, ἀγαπημένε μου, ἔλα, σέ διάλεξα, εἶσαι ἡ νύμφη μου. Στό τηλεγράφημα ὑπογράφει: ῾Ο καλῶν Θεός.
  Σκεφθεῖτε ἕνα τέτοιο τηλεγράφημα νά ἔλθει στό γραμματοκιβώτιο μας! Τό στέλνει ὁ καλῶν Θεός, πού γίνεται ὁ νυμφίος μας. Κι ἐμεῖς ἀπαντοῦμε μέ τό δικό μας τηλεγράφημα. Τόπος ἀποστολῆς: ἡ γῆ. Προορισμός: ὁ οὐρανός, Πρός τόν Θεό. Βάζουμε τήν ὑπογραφή μας. Καί τί λέμε; «Δέν μέ παρατᾶς»! Τί φοβερό! ῎Ετσι εἶναι. «῎Εχε με παρῃτημένο». Δέν μέ παρατᾶς! «Ζεύγη βοῶν ἠγόρασα...». Προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις.
  Καί συνεχίζει τό ἔργο του ὁ Χριστός μέ τήν Ἐκκλησία του καί τούς ἀποστόλους. ῾Ο Παῦλος λέγει· ἐμεῖς οἱ ἀπόστολοι ἔχουμε αὐτό τό σκοπό, νά καλλιεργήσουμε τήν πίστη τῶν ἐκλεκτῶν τοῦ Θεοῦ. Διαβάστε τό προοίμιο τῆς πρός Τίτον Ἐπιστολῆς: «Παῦλος, δοῦλος Θεοῦ, ἀπόστολος δέ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ κατά πίστιν ἐκλεκτῶν Θεοῦ καί ἐπίγνωσιν ἀληθείας τῆς κατ᾿ εὐσέβειαν». Θέλει οἱ ἐκλεκτοί τοῦ Θεοῦ, αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἐκλέχθηκαν προαιώνια, νά πιστέψουν καί μέ τήν πίστη νά φθάσουν στήν ἐπίγνωση τῆς ἀληθείας, στήν πραγματική γνώση τῆς ἀληθείας καί στήν πραγματική εὐσέβεια. ῎Αν τώρα οἱ προαιώνια ἐκλεγμένοι ἀπό τόν Θεό δέν δέχονται τήν κλήση τοῦ Θεοῦ, τότε παύουν νά εἶναι οἱ ἐκλεκτοί τοῦ Θεοῦ. Καί ἔρχεται ἡ ἄλλη μαρτυρία πού λέει· «πολλοί κλητοί, ὀλίγοι δέ ἐκλεκτοί». Δέν εἶναι ὅλοι ἐκλεκτοί. Ὅσοι ἐξελέγησαν, ἄν δέν ἀνταποκρίνονται στήν κλήση τοῦ Χριστοῦ, δέν εἶναι ἐκλεκτοί. Μόνον ἐκεῖνοι πού ἀνταποκρίνονται μέ τήν πίστη, μέ τήν ἐπίγνωση τῆς ἀληθείας, μέ τή ζωντανή καί ἀληθινή εὐσέβεια, αὐτοί ὄντως δέχονται μιά δεύτερη ἐκλογή ἀπό τόν Θεό. Αὐτή εἶναι ἡ δεύτερη ψηφοφορία, μέ τήν ὁποία ἐν χρόνῳ, στήν ἱστορία μας, μᾶς ψηφίζει καί μᾶς ἐκλέγει ὁ Θεός.
  Δέν τελειώνουν ὅμως ἐδῶ οἱ ἐκλογές τοῦ Θεοῦ. Ὑπάρχει καί μία τρίτη ἐκλογή, γιά τήν ὁποία διαβάζουμε στήν ᾿Αποκάλυψη. Ἐκεῖ τό Πνεῦμα τό ἅγιο στέλνει ἑπτά ἐπιστολές πρός ἰσάριθμες ἐκκλησίες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἀλλά τήν κάθε ἐπιστολή τήν κοινοποιεῖ καί τήν ἀπευθύνει σέ ὅλες τίς ἐκκλησίες. ῎Αν διαβάσατε τίς ἑπτά ἐπιστολές τῆς ᾿Αποκαλύψεως, θά θυμᾶστε στό τέλος κάθε ἐπιστολῆς ὑπάρχει ἡ φράση· «῾Ο ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τό Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις». ῞Οποιος ἔχει αὐτιά νά ἀκούσει τί τό Πνεῦμα λέγει στίς ἐκκλησίες... Σέ ὅλους μας δηλαδή ἀπευθύνονται οἱ ἐπιστολές αὐτές τοῦ Κυρίου.
  Στήν ἐπιστολή, λοιπόν, πρός τόν ἄγγελο τῆς ἐκκλησίας τῆς Περγάμου γράφει: «Τῷ νικῶντι δώσω αὐτῷ τοῦ μάννα τοῦ κεκρυμμένου». Εἶναι τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ἡ θεία Κοινωνία. Τήν δίνει ὁ Κύριος «τῷ νικῶντι», σ᾿ αὐτόν πού νικάει. Καί ποιός εἶναι αὐτός πού νικάει; Εἶναι αὐτός πού ἀγωνίζεται. ᾿Εδῶ, προσέξτε, ἔχουμε ἄλλο παράδοξο· ὅλοι οἱ ἀγωνιστές εἶναι νικητές! ᾿Εφόσον εἶσαι ἀγωνιστής, εἴτε νικήσεις εἴτε νικηθεῖς, εἶσαι νικητής. Οἱ μάρτυρες σφάχθηκαν. Δέν νικήθηκαν ὅμως. Εἶναι νικητές. Διότι ἡ θυσία, ὅπως ξέρουμε, δέν εἶναι συμφορά, δέν εἶναι καταστροφή. Εἶναι εὐλογία καί κέρδος μέγα. ῞Οπως ὁ κόκκος τοῦ σίτου, λέγει ὁ Χριστός, «ἐάν μή πεσών ἐπί τήν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτός μόνος μένει, ἐάν δέ ἀποθάνῃ, πολύν καρπόν φέρει». ῎Ετσι ὁ καθένας πού θυσιάζεται στόν ἀγώνα, δέν σβήνει, δέν χάνεται. Εἶναι νικητής...
   Ἐπιπλέον δίνει ὁ Κύριος στόν νικητή καί ἕνα ἄλλο δῶρο: «δώσω αὐτῷ ψῆφον λευκήν, καί ἐπί τήν ψῆφον ὄνομα καινόν γεγραμμένον, ὅ οὐδείς οἶδεν εἰ μή ὁ λαμβάνων». Τί μεγάλα λόγια! Τί νοήματα, τί μεγαλεῖα, τί τροφή προσφέρουν, ἀδέλφια μου! Δοξασμένο τό ὄνομα τοῦ Κυρίου καί τοῦ ἁγίου Πνεύματος πού μᾶς χάρισε στήν Ἐκκλησία αὐτούς τούς μεγάλους θησαυρούς. Λοιπόν, θά «δώσω αὐτῷ ψῆφον λευκήν». Εἴδατε καί σήμερα, ἄν ἕνας καταψηφισθεῖ, λέμε «τόν μαύρισαν». Στήν ἀρχαιότητα δέν χρησιμοποιοῦσαν ψηφοδέλτια, ἀλλά ἔρριχναν στήν κάλπη ἄσπρα πετραδάκια γιά ἐκείνους πού ἤθελαν νά ψηφίσουν καί μαῦρα γιά ἐκείνους πού ἤθελαν νά καταψηφίσουν. Μετά μετροῦσαν πόσα μαῦρα, πόσα ἄσπρα καί ἀνάλογα γινόταν ἡ ἐκλογή ἤ ἡ καταψήφιση. ᾿Εγώ, λοιπόν, λέγει ὁ Κύριος, τούς νικητές θά τούς ψηφίσω· θά ρίξω λευκή ψῆφο στούς δικούς μου, στούς ἐκλεκτούς. Αὐτοί ἐξελέγησαν προαιώνια ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἀνταποκρίθηκαν στήν κλήση πού τούς ἀπηύθυνε ὁ Χριστός καί ἔτσι μέ τήν ἀνταπόκριση στήν κλήση ἔγιναν ἐκλεκτοί γιά δεύτερη φορά, βεβαιωμένοι ἐκλεκτοί. Πρῶτα ἦταν ἐκλεκτοί μόνο ἀπό τόν Θεό. ᾿Αλλά μετά ἔγιναν ἐκλεκτοί καί μέ τή διάθεση τοῦ ἑαυτοῦ τους, μέ τή συνεργασία τους μέ τόν Θεό.
 ᾿Εάν λοιπόν μέχρι τέλους, τρεφόμενοι μέ τό μάννα τό κεκρυμμένο, μέ τή θεία τροφή καί μέ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ μείνουμε ζωντανά καί σταθερά μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τότε στήν ἄλλη ζωή, στόν οὐρανό ὁ Κύριος θά κάνει τήν τελευταία ψηφοφορία, τήν τρίτη ψηφοφορία, τήν τρίτη ἐκλογή καί θά μᾶς χαρίσει ψῆφον λευκήν.
  Κύριε, προαιώνια μᾶς ἀγάπησες καί μᾶς ἐξέλεξες... Σέ παρακαλοῦμε, σέ ἱκετεύουμε· Βοήθησέ μας νά μείνουμε πιστοί στήν κλήση, ἄξιοι τῆς ἐκλογῆς καί νά περπατοῦμε καί νά ζοῦμε ἀξίως αὐτῆς τῆς κλήσεως σέ ὅλη μας τή ζωή, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε μιά μέρα νά βρεθοῦμε εὐάρεστοι ἐνώπιόν σου στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, στόν οὐράνιο νυμφῶνα σου, γλυκύτατε Κύριέ μας. ᾿Αμήν.

Στέργιος Ν. Σάκκος
(ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία)