Εἶναι μία ἀγαθή συγκυρία ὅτι ἡ πρωτοχρονιά συμπεριλαμβάνεται στό ἅγιο Δωδεκαήμερο, ὅπου ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει μεγάλα γεγονότα τῆς θείας οἰκονομίας: Προηγοῦνται τά Χριστούγεννα, συμπίπτει ἡ Περιτομή τοῦ Κυρίου καί ἀκολουθοῦν τά ἅγια Θεοφάνια. Ἔτσι, παίρνει μία ἄλλη, πνευματική, χροιά καί διάσταση ἡ ἀλλαγή τοῦ χρόνου, πού καθαυτή δέν εἶναι γεγονός θρησκευτικό, καί φυσικά γιά κανέναν ἐνήλικο δέν ἀποτελεῖ εὐχάριστη οὔτε κἄν ἀνώδυνη ὑπόθεση.
Ὡστόσο, μέσα στήν Ἐκκλησία ὁ πεπερασμένος ἄνθρωπος, πού ὑπόκειται στή φθορά καί στήν παροδικότητα τοῦ χρόνου, ἔχει τή δυνατότητα νά ὑπερνικᾶ τό χρόνο. Εἶναι τό δῶρο πού μᾶς χάρισε ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ ὑπέρχρονου καί ἄπειρου Θεοῦ. Μπαίνοντας στήν ἀνθρώπινη ἱστορία ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἔσπασε τά στεγανά της καί μᾶς ἄνοιξε τό δρόμο γιά τό ὑπέρχρονο, τό αἰώνιο, τό τέλειο καί ἅγιο. Μᾶς ἔδωσε τή δυνατότητα μέ τήν πίστη νά βιώνουμε τό παρελθόν, νά προσεγγίζουμε τόν ἄναρχο καί προαιώνιο Θεό· μέ τήν ἀγάπη νά ἀγκαλιάζουμε τό παρόν, τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεό πού παραμένει κοντά μας μέσα στήν Ἐκκλησία· μέ τήν ἐλπίδα νά ἀτενίζουμε τό μέλλον, τήν αἰώνια δόξα πού μᾶς περιμένει στόν οὐρανό. Μ᾿αὐτή τήν προοπτική ἡ Ἐκκλησία μας εὔχεται, ὄχι μόνο κατά τίς γιορτές ἀλλά καί στίς καθημερινές ἀκολουθίες (Ὄρθρο - Ἑσπερινό) καί κατ᾿ ἐπανάληψη στή θεία Λειτουργία, γιά τόν ἁγιασμό τῆς ζωῆς μας. Θά σταθῶ σέ δύο αἰτήματα τῆς Συναπτῆς ἤ τῶν Πληρωτικῶν, ὅπως λέγονται. Μεγάλα αἰτήματα πού τόσο ἁπλά διατυπώνονται, ὥστε νά μπορεῖ ὁ καθένας νά τά συμπεριλαμβάνει στήν προσωπική του προσευχή!
Ζητοῦμε ἀπό τόν Κύριο νά μᾶς χαρίζει «τήν ἡμέραν πᾶσαν τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικήν καί ἀναμάρτητον». Νά εἶναι τέλεια ὅλη ἡ ἡμέρα, πού σημαίνει νά εἶναι ἅγια, εἰρηνική καί ἀναμάρτητη. Ἡ ἁμαρτία σαλεύει τήν εἰρήνη καί μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν ἁγιασμό. Νά μπορούσαμε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τά δόκανά της! Δέν εἶναι ὑπόθεση ἁπλή οὔτε εὔκολη. Γι᾿ αὐτό καταφεύγουμε στή θεϊκή ἐπικουρία, ἱκετεύοντας νά μᾶς χαρίσει ἐπίσης ὁ Κύριος «ἄγγελον εἰρήνης, πιστόν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν». Μέσα στήν καθημερινή προσπάθεια τά πνεύματα τοῦ κακοῦ μέ τόσες μεθοδεῖες προσπαθοῦν νά μᾶς ἀποπροσανατολίσουν καί νά μᾶς παρασύρουν στό χαμό. Ὁ ἄγγελος εἰρήνης νά ἀσφαλίζει τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ στήν καρδιά μας, νά ὁδηγεῖ τά βήματά μας, νά φυλάγει ἀπό κάθε πειρασμό τήν ψυχή μας. Κι ἐπειδή δέν εἴμαστε μόνο ψυχές ἀλλά καί γήινα σώματα, πού τόσοι κίνδυνοι τά ἀπειλοῦν, νά προστατεύει ὁ ἄγγελος καί τό σῶμα μας ἀπό κάθε κακό. Αὐτή τήν προσευχή τῆς Ἐκκλησίας ἀναπέμπουμε ταπεινά ὡς εὐχή γιά τόν ἑαυτό μας καί γιά τόν κάθε ἀναγνώστη μας. Καλή χρονιά, ἀδελφοί μου! Νά ᾿ναι ἡ κάθε μέρα της τέλεια, ἅγια καί εἰρηνική, προσανατολισμένη στό αἰώνιο μέλλον, γιά τό ὁποῖο ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μᾶς προόρισε καί μᾶς κατευθύνει.
Ὡστόσο, μέσα στήν Ἐκκλησία ὁ πεπερασμένος ἄνθρωπος, πού ὑπόκειται στή φθορά καί στήν παροδικότητα τοῦ χρόνου, ἔχει τή δυνατότητα νά ὑπερνικᾶ τό χρόνο. Εἶναι τό δῶρο πού μᾶς χάρισε ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ ὑπέρχρονου καί ἄπειρου Θεοῦ. Μπαίνοντας στήν ἀνθρώπινη ἱστορία ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἔσπασε τά στεγανά της καί μᾶς ἄνοιξε τό δρόμο γιά τό ὑπέρχρονο, τό αἰώνιο, τό τέλειο καί ἅγιο. Μᾶς ἔδωσε τή δυνατότητα μέ τήν πίστη νά βιώνουμε τό παρελθόν, νά προσεγγίζουμε τόν ἄναρχο καί προαιώνιο Θεό· μέ τήν ἀγάπη νά ἀγκαλιάζουμε τό παρόν, τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεό πού παραμένει κοντά μας μέσα στήν Ἐκκλησία· μέ τήν ἐλπίδα νά ἀτενίζουμε τό μέλλον, τήν αἰώνια δόξα πού μᾶς περιμένει στόν οὐρανό. Μ᾿αὐτή τήν προοπτική ἡ Ἐκκλησία μας εὔχεται, ὄχι μόνο κατά τίς γιορτές ἀλλά καί στίς καθημερινές ἀκολουθίες (Ὄρθρο - Ἑσπερινό) καί κατ᾿ ἐπανάληψη στή θεία Λειτουργία, γιά τόν ἁγιασμό τῆς ζωῆς μας. Θά σταθῶ σέ δύο αἰτήματα τῆς Συναπτῆς ἤ τῶν Πληρωτικῶν, ὅπως λέγονται. Μεγάλα αἰτήματα πού τόσο ἁπλά διατυπώνονται, ὥστε νά μπορεῖ ὁ καθένας νά τά συμπεριλαμβάνει στήν προσωπική του προσευχή!
Ζητοῦμε ἀπό τόν Κύριο νά μᾶς χαρίζει «τήν ἡμέραν πᾶσαν τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικήν καί ἀναμάρτητον». Νά εἶναι τέλεια ὅλη ἡ ἡμέρα, πού σημαίνει νά εἶναι ἅγια, εἰρηνική καί ἀναμάρτητη. Ἡ ἁμαρτία σαλεύει τήν εἰρήνη καί μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν ἁγιασμό. Νά μπορούσαμε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τά δόκανά της! Δέν εἶναι ὑπόθεση ἁπλή οὔτε εὔκολη. Γι᾿ αὐτό καταφεύγουμε στή θεϊκή ἐπικουρία, ἱκετεύοντας νά μᾶς χαρίσει ἐπίσης ὁ Κύριος «ἄγγελον εἰρήνης, πιστόν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν». Μέσα στήν καθημερινή προσπάθεια τά πνεύματα τοῦ κακοῦ μέ τόσες μεθοδεῖες προσπαθοῦν νά μᾶς ἀποπροσανατολίσουν καί νά μᾶς παρασύρουν στό χαμό. Ὁ ἄγγελος εἰρήνης νά ἀσφαλίζει τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ στήν καρδιά μας, νά ὁδηγεῖ τά βήματά μας, νά φυλάγει ἀπό κάθε πειρασμό τήν ψυχή μας. Κι ἐπειδή δέν εἴμαστε μόνο ψυχές ἀλλά καί γήινα σώματα, πού τόσοι κίνδυνοι τά ἀπειλοῦν, νά προστατεύει ὁ ἄγγελος καί τό σῶμα μας ἀπό κάθε κακό. Αὐτή τήν προσευχή τῆς Ἐκκλησίας ἀναπέμπουμε ταπεινά ὡς εὐχή γιά τόν ἑαυτό μας καί γιά τόν κάθε ἀναγνώστη μας. Καλή χρονιά, ἀδελφοί μου! Νά ᾿ναι ἡ κάθε μέρα της τέλεια, ἅγια καί εἰρηνική, προσανατολισμένη στό αἰώνιο μέλλον, γιά τό ὁποῖο ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μᾶς προόρισε καί μᾶς κατευθύνει.
Στἐργιος Ν. Σάκκος