Γράμμα σ' ἕναν νέο  

Ἀγαπητό μου παιδί,
   Εἶχα πολύ καιρό νά διαβάσω σύνθημά σου ἄξιο προσοχῆς. Αὐτό ὅμως πού διάβασα πρόσφατα στόν τοῖχο τῆς «Αἴθουσας τέχνης» μοῦ προξένησε βαθειά ἐντύπωση. Σοῦ τό θυμίζω: «Μίσος ταξικό. Ξευτίλες πατριῶτες, στήν ἐθνική ἑνότητα εἴμαστε προδότες!». Σπεύδω νά μετριάσω τήν ἐντύπωση πού θά προκληθεῖ στόν ἀναγνώστη. Δέν πολυπιστεύω ὅτι διακατέχεσαι ἀπό μίσος. Μᾶλλον αὐτό τό ἔγραψες γιά νά τρομάξεις αὐτούς πού θά διαβάσουν τό σύνθημά σου. Τώρα πού τό γράφω θυμοῦμαι καί ἄλλη σου ἐπίθεση κατά τῶν πατριωτῶν, στούς ὁποίους εὐχόσουν «16 νά εἶναι οἱ ὧρες τους»! Ἄς ἐπιχειρήσουμε νά ἀναλύσουμε λίγο τό πρῶτο σύνθημά σου.
   Τό μίσος σου, ἄν πράγματι κυριαρχεῖσαι ἀπ᾿ αὐτό, τό χαρακτηρίζεις ταξικό. Θεωρεῖς συνάμα τήν ἀπέχθειά σου πρός τούς πατριῶτες ὡς στάση συνεπῆ ἔναντι τοῦ διεθνισμοῦ, τόν ὁποῖο διακηρύσσει ὁ εὐρύς ἰδεολογικός χῶρος πού ἀντιμάχεται τήν ἀστική ἐξουσία. Βέβαια σέ κρίσιμες στιγμές τῆς ἱστορίας οἱ δογματικοί κομμουνιστές ἀνακάλυψαν τήν ἀξία τῆς πατρίδας. Ἔτσι, τήν ἀντίσταση κατά τῶν Γερμανῶν εἰσβολέων καί τῶν συμμάχων τους οἱ Σοβιετικοί ἀποκάλεσαν «μεγάλο πατριωτικό πόλεμο» καί ἔτσι ἔμεινε γνωστός στή Ρωσία. Ἀλλά ἐσύ ἔχεις κάνει τήν ὑπέρβαση καί ἴσως καυχᾶσαι γιατί βρίσκεσαι στόν ἰδεολογικό χῶρο τῆς ἀναρχίας. Μπορεῖ νά καμαρώνεις ὅτι διεξάγεις ἀγώνα χωρίς συμβιβασμούς, ὅτι ἑρμηνεύεις κατά τρόπο ἀλάθητο τά κοινωνικοπολιτικά φαινόμενα, ὅτι ἀνήκεις στούς ἐλάχιστους ἐλεύθερους, ὅταν ὅλοι οἱ ἄλλοι «φοροῦν κλουβί» (δικό σου σύνθημα). Ἕνα μόνο δέν διανοεῖσαι: Νά θέσεις στόν ἑαυτό σου τό ἐρώτημα μήπως καί σύ φορᾶς κλουβί.
   Στρέφεσαι κατά τῶν πατριωτῶν, δηλαδή ἐναντίον αὐτῶν πού δηλώνουν πώς ἀγαποῦν τήν πατρίδα. Συνήθως προβάλλεσαι ὡς πολέμιος τῶν πολλῶν. Ἄραγε δέν συνειδητοποιεῖς ὅτι εἶσαι ἐνταγμένος στό μεγάλο στρατόπεδο αὐτῶν πού ἐχθρεύονται τήν πατρίδα καί τήν πολεμοῦν; Ἄς δοῦμε ποιοί εἶναι αὐτοί. Εἶναι καταρχήν οἱ πλουτοκράτες. Μή μοῦ πεῖς ὅτι δέν διάβασες τό ἀπόφθεγμα, ὄχι βέβαια γραμμένο σέ τοῖχο, «τό κεφάλαιο δέν ἔχει πατρίδα». Βλέπεις, λοιπόν, ὅτι συνοδοιπορεῖς μέ τούς κατεξοχήν ἀποδέκτες τοῦ ταξικοῦ σου μίσους! Εἶναι στή συνέχεια κάποιοι ἄλλοι πού παραμένουν σταθερά προσανατολισμένοι στόν κομμουνιστικό διεθνισμό, ἄν καί ἔχουν αἰσθανθεῖ τίς συνέπειες τοῦ ἐθνικισμοῦ πού αὐτός ὁ διεθνισμός ἐξέθρεψε καί ἀντιλαμβάνονται τό πόσο αὐτός ὁ νεοεθνικισμός ὑπηρετεῖ σήμερα τά νεοταξικά σχέδια μέσῳ τῆς ἀμερικανικῆς πολιτικῆς. Εἶναι, τέλος, οἱ κατά πολύ περισσότεροι ὑπέρμαχοι τοῦ κοσμοπολίτικου διεθνισμοῦ ἀπό τήν «ἀνανεωτική» ἤ «ἐκσυγχρονιστική Ἀριστερά» ὥς τή «φιλελεύθερη Δεξιά», τήν ἀρκούντως καπηλευθεῖσα κατά τό παρελθόν τή δύσμοιρη πατρίδα. Εἶναι οἱ ὑπέρμαχοι τῶν πολυπολιτισμικῶν κοινωνιῶν τῆς νέας τάξης, πού ἐπιχειροῦν συστηματικά τήν ἄμβλυνση τοῦ πατριωτικοῦ αἰσθήματος μέ τήν ἀποδόμηση τῆς ἱστορικῆς μνήμης καί τῆς ἐθνικῆς αὐτοσυνειδησίας. Τέλος, εἶναι ἐκεῖνοι πού «φοροῦν τό κλουβί» ἐθελοντικά περιορίζοντας τό βίο τους στόν καναπέ, συντροφιά μέ τή μικρή ὀθόνη τοῦ «συστήματος».
   Ἀλλά, βέβαια, ἐσύ ὅλους αὐτούς τούς συνοδοιπόρους σου στό ἔργο τῆς κατεδάφισης τῆς πατρίδας τούς ἀγνοεῖς. Ἀντιλαμβάνομαι πολύ καλά ἐναντίον ποιῶν στρέφεσαι. Πρόκειται γιά ἐκείνους πού προβάλλουν τήν «ἀγάπη» τους γιά τήν πατρίδα παράλληλα πρός τήν ὁλοκληρωτική ἰδεολογία ἀπό τήν ὁποία ἐμφοροῦνται, ἰδεολογία πού ἔχει ἀπήχηση στούς ἀνθρώπους τοῦ λαοῦ σέ περιόδους οἰκονομικῆς ὕφεσης καί κοινωνικῆς κατάπτωσης. Συνεπῶς, ἄν τό καλοσκεφθεῖς, ὁ ὑποτιθέμενος ἐχθρός σου δέν εἶναι ταξικός, ἀφοῦ «στό ἴδιο μέ σένα καζάνι βράζει!». Μ᾿ αὐτούς θά συγκρούεσαι ὁλοένα καί πιό συχνά στά σταυροδρόμια τῶν μεγάλων ἀστικῶν κέντρων. Ἐκεῖ πού ἐσύ θά φορᾶς τήν κουκούλα καί θά κραδαίνεις τό ρόπαλο τῆς καταστροφῆς καί αὐτοί θά κραδαίνουν τό ρόπαλο τοῦ «πατριωτισμοῦ». Ἐσύ μέ συνθήματα ὑπέρ τῆς συναδέλφωσης τῶν λαῶν (ἀφανισμοῦ τῶν λαῶν, κατά τή νέα τάξη πραγμάτων) καί ἐκεῖνοι μέ ξενοφοβικά, στό ὄνομα τῆς ἐθνικῆς καθαρότητας. Ἐσύ δῆθεν ὡς ἐχθρός τοῦ κατεστημένου καί ἐκεῖνοι, κατ᾿ ἐσέ, ὡς βαθύ παρακράτος.
    Ἀλήθεια, ἀναρωτήθηκες ποτέ πόσο τό «σύστημα», χρειάζεται καί σένα καί αὐτούς; Οἱ συγκρούσεις σας εἶναι τό καλύτερο ἄλλοθι γιά τήν ἔνταση τῆς ἀστυνόμευσης. Οἱ πολλοί, πού «φοροῦν κλουβιά», καθισμένοι στόν ἀναπαυτικό καναπέ δέν ἐπιλέγουν ἀνάμεσα σέ σᾶς ἤ τούς ἄλλους. Θέλουν ἁπλῶς τήν ἡσυχία τους. Καί τό «σύστημα» φροντίζει νά τήν ἐξασφαλίσει ὅταν ὑπερβαίνετε τά ἐσκαμμένα.
   Κατάλαβες ὅτι τελικά εἴμαστε ὅλοι κατεδαφιστές; Ὁ τρόπος καί ἡ μέθοδος ἐργασίας διαφέρει ἀπό τόν ἕνα στόν ἄλλο. Ἀσφαλῶς ὅμως κάποιοι θά ἐπωφεληθοῦν ἀπό τά ἐρείπια καί αὐτοί δέν θά εἶστε οὔτε ἐσεῖς οὔτε ἐκεῖνοι ἐναντίον τῶν ὁποίων στρέφεται τό ὑποτιθέμενο ταξικό μίσος σας. Μήπως τελικά φορᾶτε καί σεῖς «κλουβιά»;