Στήν κόγχη τοῦ ἱεροῦ
σάν δυό φτερά
τά χέρια σου ἀνοίγεις, Πλατυτέρα.
Καί σάν νεφέλη ἀνυψώνεις μυστικά
κάθε μας δέηση
στόν οὐράνιο Πατέρα.

Ἄλλοτε Ὁδηγήτρια κυρά
καί ἄλλοτε Βρεφοκρατοῦσα,
τό βλέμμα σου, καλή μας Παναγιά,
 -βύθος ἀμέτρητο- μιλᾶ
γιά τήν ἀγάπη σου τήν πελαγίσια.

Ἄγρυπνη στέκεις πάντα σιωπηλά
σέ κάθε τέμπλο καί προσκυνητάρι.
Ν᾿ ἀφουγκραστεῖς κάθε ἀνθρώπινη χαρά
καί νά δεχθεῖς τό δάκρυνο μαργαριτάρι.

Κλίμακα οὐράνια, ἀνεβάζεις κάθε νοῦ
στοῦ παραδείσου τούς οὐράνιους λειμῶνες
 καί μέ τό βρέφος πού κρατᾶς στήν ἀγκαλιά
μύρο ἀκένωτο ἀναβλύζεις στούς αἰῶνες.

Τῆς Ἐκκλησίας μας εἶσαι θησαυρός.
Μέ τήν πρεσβεία σου κάθε ψυχή πλουτίζεις.
Καί μέ τή χάρη πού σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός
χαρά μές στήν καρδιά ὅλων σκορπίζεις.

Δέσποινα Δαμιανίδου

Δασκάλα