Παγκόσμια δίκη

  Τήν ἡμέρα τῆς Δευτέρας Παρουσίας, πού εἶναι καί ἡ ἡμέρα τῆς τελικῆς κρίσεως, θά στηθεῖ μπροστά στά μάτια ὅλων τῶν λογικῶν κτισμάτων τοῦ Θεοῦ ἕνα παγκόσμιο δικαστήριο. Κριτής ὁ παντοδύναμος καί δίκαιος Κύριος, μάρτυρες ὅλη ἡ πολιτεία τῶν ἀγγέλων καί ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα, κατηγορούμενος ἕνας-ἕνας, ὅλοι ὅσοι ἔζησαν στούς ἀμέτρητους αἰῶνες πάνω στό φλοιό τῆς γῆς. Φοβερό τό κριτήριο!
 «Τούς γάρ πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κομίσηται ἕκαστος τά διά τοῦ σώματος πρός ἅ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθόν εἴτε κακόν», ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Β΄ Κο 5,10). Τότε θά γίνει τό ἐπίσημο δικαστήριό μας, τότε θά ἀποκαλυφθεῖ σέ ὅλο τόν κόσμο ἡ ἀληθινή ταυτότητά μας, τότε θά μᾶς ἀναγγελθεῖ δημόσια ἡ ἀπόφαση τῆς σωτηρίας ἤ τῆς ἀπωλείας μας. Ἡ ἡμέρα ἐκείνη θά εἶναι πράγματι ἡμέρα δικαιοσύνης, πού θά κάνει τούς δικαίους νά ξεχειλίσουν ἀπό εὐγνωμοσύνη καί τούς ἀδίκους νά σκύψουν ἀναπολόγητοι τό κεφάλι. Ἔπειτα θά πάει ὁ καθένας, ἄλλος «εἰς κόλασιν αἰώνιον» κι ἄλλος «εἰς ζωήν αἰώνιον» (Μθ 25,46 - Ἰω 5,29), ἀνάλογα μέ τό τί διάλεξε ὁ ἴδιος καί τί ἀποφάσισε μόνος του στήν πρώτη κρίσιμη κρίση τῆς πίστεως καί στή δεύτερη ἀποφασιστική κρίση τοῦ θανάτου.

Ἔρχεται - Ἦρθε - Θά ξαναέρθει

 Γιά τή Δευτέρα Παρουσία καί τήν τελική κρίση μιλᾶ μέ ἰδιαίτερη δύναμη ἡ Καινή Διαθήκη ἀλλά καί ὅλη ἡ ἁγία Γραφή. Θά μποροῦσα πράγματι νά συνοψίσω τήν ἁγία Γραφή σέ τρία ρήματα.
   Τό πρῶτο ρῆμα ἀκούγεται σέ ὅλη τήν Παλαιά Διαθήκη καί εἶναι: ΕΡΧΕΤΑΙ, ΕΡΧΕΤΑΙ, ΕΡΧΕΤΑΙ ὁ Μεσσίας, αὐτός πού θά σώσει τό λαό ἀπό τίς ἁμαρτίες του.
   Τό δεύτερο ρῆμα ἀντηχεῖ στήν Καινή Διαθήκη, στά ἱστορικά καί στά διδακτικά βιβλία της, καί εἶναι: ΗΡΘΕ, ΗΡΘΕ, ΗΡΘΕ ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου.
   Τό τρίτο ρῆμα τό κραυγάζει ἐπίσης ἡ Καινή Διαθήκη, στό μοναδικό προφητικό της βιβλίο, στήν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου καί εἶναι: ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙ, ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙ, ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙ ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ δίκαιος Κριτής, γιά νά κρίνει τόν κόσμο. Τήν πρώτη φορά ἦρθε ταπεινός γιά νά μᾶς σώσει, τή δεύτερη θά ᾿ρθει ἔνδοξος νά μᾶς δικάσει.
 Ὁ ἱδιος ὁ Κύριος μέ παραβολές καί προφητεῖες, μέ ἁπλές εἰκόνες, μᾶς μίλησε πολλές φορές γιά τή Δευτέρα Παρουσία καί τή μέλλουσα κρίση. Ἀρκεῖ νά διαβάσουμε τό 24ο καί 25ο κεφάλαιο τοῦ κατά Ματθαῖον Εὐαγγελίου ἤ τό 13ο τοῦ κατά Μᾶρκον ἤ τό 17ο, 20ο καί 21ο τοῦ κατά Λουκᾶν, γιά ν’ ἀκούσουμε ἀπό τό ἴδιο τό στόμα του ὅλη τή σχετική διδασκαλία γιά τά σημεῖα πού θά προηγηθοῦν, γιά τό πῶς θά κρίνει ὁ ἴδιος προσωπικά τόν κόσμο, γιά τήν αἰώνια ζωή καί τόν αἰώνιο ὄλεθρο.
 Πότε θά ξανάρθει ὁ Κύριος εἶναι ἄγνωστο εἶναι ὅμως βέβαιο ὅτι θά ξανάρθει. Κι ὅταν ἕνα πράγμα εἶναι βέβαιο ὅτι θά συμβεῖ, ἀλλά εἶναι ἄγνωστη ἡ ὥρα πού θά συμβεῖ, οἱ συνετοί καί φρόνιμοι ἄνθρωποι τό περιμένουν κάθε ὥρα καί κάθε στιγμή. Ἔτσι περιμένουν οἱ πιστοί τόν Κύριο. Ἀντίθετα, γιά τούς ἀπίστους καί τούς ἀδίκους ὁ Κύριος θά ἔρθει ὅπως ὁ κλέφτης τή νύχτα στό σπίτι τοῦ νοικοκύρη πού κοιμᾶται.

«Ἔρχου, Κύριε!» (Ἀπ 22,20)

  Εἶναι πολλοί αὐτοί πού δέν πιστεύουν οὔτε στή Δευτέρα Παρουσία οὔτε στή μέλλουσα κρίση οὔτε στήν αἰωνιότητα. Πόσο δυστυχισμένοι εἶναι! Ἡ ζωή χωρίς τήν αἰώνια προέκτασή της χάνει τό νόημά της, γίνεται παράλογη καί βαρετή, κι ὁ ἄνθρωπος μπλέκεται σ’ ἕνα σωρό ἄλυτα προβλήματα, πού γεννοῦν κρίσεις φοβερές κι ἀξεπέραστες.
 Γιά κείνους ὅμως πού νίκησαν τήν κρίση τῆς ἀπιστίας καί γεύονται ἀπό τώρα τίς χαρές τῆς αἰώνιας ζωῆς, δέν ὑπάρχει τίποτε πραγματικότερο ἀπό τήν αἰωνιότητα καί τή μέλλουσα βασιλεία. Ἡ ἐσωτερική τους ἁρμονία, ἡ εἰρήνη καί ἡ χαρά τους, ἡ γλυκύτητα τῆς ἐν Χριστῷ ἀδελφοσύνης εἶναι γι’ αὐτούς τό ἐγγυητήριο γιά τή δόξα πού τούς περιμένει στό μέλλον. Πῶς εἶναι δυνατόν ἐδῶ μέ τόσες στενοχώριες καί θλίψεις, μέ τόσα πάθη καί λάθη ν’ ἀπολαμβάνουν μιά τέτοια χαρμονή, καί νά μήν τούς περιμένει ἐκεῖ ἡ πληρότητα καί ἡ τελειότητα;
 Ἀδελφοί μου, ὁ Κύριος φεύγοντας μᾶς ἄφησε ἕνα ἱερό παράγγελμα «Ἔστωσαν ὑμῶν αἱ ὀσφύες περιεζωσμέναι καί οἱ λύχνοι καιόμενοι» (Λκ 12,35). Ζῶστε καλά τή μέση σας, ἀνάψτε τά λυχνάρια σας, καί περιμένετε! Αὐτό σημαίνει νά ζωστοῦμε τήν ἀλήθεια καί τήν ἁγνότητα καί ν’ ἀνάψουμε τά λυχνάρια τῆς ἀγάπης. Νά ὁπλισθοῦμε μέ τήν πίστη καί τήν εὐσέβεια, μέ τήν ὀρθοδοξία καί τήν ὀρθοπραξία καί νά περιμένουμε τόν κριτή Κύριο. Θά ξανάρθει ὁ Χριστός. «Καί πᾶς ὁ ἔχων τήν ἐλπίδα ταύτην ἐπ’ αὐτῷ ἁγνίζει ἑαυτόν, καθώς ἐκεῖνος ἁγνός ἐστι», λέγει ὁ Ἰωάννης (Α΄ Ἰω 3,3). Ὅποιος τό πιστεύει αὐτό ἀγωνίζεται νά μείνει ἁγνός, σταθερός καί καθαρός, ὥστε ὅταν ὁ Κύριος ἔλθει στή γῆ, νά βρεῖ τήν πίστη στήν καρδιά του. Κι ἐμεῖς ἀγωνιζόμαστε καί περιμένουμε. Κι ὅσο περιμένουμε, τόσο δυναμώνουμε. Ὅσο περιμένουμε, τόσο ἀγαποῦμε, τόσο νοσταλγοῦμε καί γίνεται γιά μᾶς ὅλο καί πιό γλυκειά, ἡ γλυκύτερη φωνή τοῦ κόσμου, ἡ ἀπόκριση τοῦ θριαμβευτοῦ Κυρίου  «Ναί, ἔρχομαι, ἔρχομαι ταχύ!».
«Ἀμήν, ναί ἔρχου, ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ» (Ἀπ 22,20)

Στεργίου Σάκκου, Παράδεισος καί Κόλαση, 39-43