Ἕνα ἅλμα, τό σωτήριο ἅλμα, ἀπαιτεῖται γιά νά βγεῖς ἀπό τό ἀδιέξοδο, νά καλωσορίσεις στήν καρδιά σου τή ζωή, νά περάσεις ἀπό τό σκοτάδι στό φῶς, νά συναντήσεις τόν Θεό. Χωρίς αὐτό, ἡ ὅποια ἄλλη ἐπίδοση καί ἐπιτυχία μένει δίχως νόημα, κι ἀβοήθητος στενάζεις κάτω ἀπό τό βάρος τῆς ἁμαρτίας καί τῆς ἀθλιότητάς σου. Εἶναι τό ἅλμα, πού εἰσάγει τόν ἁμαρτωλό στή σφαίρα τῆς χάριτος. ᾿Εκεῖ ὅλα εἶναι τέλεια καί ἅγια, διότι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία «ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν» (Ρω 5,5), λαμπρύνει καί ἀξιοποιεῖ θετικά καί τά πιό μελανά καί ἀρνητικά στοιχεῖα τοῦ ἀνθρώπου.
   Πρέπει ὅμως νά προηγηθεῖ τό ἅλμα. Παράξενο ἀλλά ἀληθινό· ὁ παντοδύναμος Θεός, πού ἔπλασε καί κυβερνᾶ τά σύμπαντα, ἀδυνατεῖ νά σώσει τόν ἄνθρωπο, ἄν ἐκεῖνος δέν τό θελήσει. Καί ἔκφραση τῆς καλῆς θελήσεως τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τό ἅλμα τῆς μετάνοιας. Αὐτό τό καταπληκτικό ὅσο καί ἀναγκαῖο γιά ὅλους μας μήνυμα ἐκπέμπει στά μέσα τοῦ μήνα (16 Νοεμβρίου) ἡ ἁγιασμένη μορφή τοῦ εὐαγγελιστῆ Ματθαίου, τοῦ τελώνη πού ἔγινε ἅγιος καί ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ.
   ῞Ενας τελώνης στήν ἰσραηλιτική κοινωνία τήν ἐποχή ἐκείνη ἦταν ὅ,τι χειρότερο· ἄνθρωπος χωρίς ὅσιο καί ἱερό, ἐξωμότης, δοσίλογος, συνεργάτης τῶν Ρωμαίων κατακτητῶν. Γιά λογαριασμό τους συγκέντρωνε ἀπό τούς συμπατριῶτες του τούς φόρους. Κι ἦταν τόσο σκληροί καί ἄτεγκτοι στό ἔργο τους οἱ τελῶνες, ὥστε εὔστοχα κάποιος ἀρχαῖος σοφός τούς εἶχε χαρακτηρίσει ὡς τά χειρότερα θηρία πού ζοῦν μέσα στίς πόλεις. ᾿Αλλά καί τό εὐαγγέλιο μᾶς ἀφήνει πολλά νά καταλάβουμε γιά τό ἐπονείδιστο αὐτό ἐπάγγελμα, καθώς ἀναφέρει τούς τελῶνες σέ συνδυασμό μέ τίς τρεῖς ἐπαίσχυντες καί ἐλεεινές τάξεις ἀνθρώπων· πόρνες, ἐθνικούς (= εἰδωλολάτρες) καί ἁμαρτωλούς.
   Δέν εἶναι ὅμως παντοδύναμο τό κακό, ὅσο ἀσφυκτικά κι ἄν μᾶς περισφίγγει. Μποροῦμε, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, νά τό νικήσουμε. ᾿Αρκεῖ νά ἀποφασίσουμε νά συνεργασθοῦμε μαζί του, νά κάνουμε τό σωτήριο ἅλμα τῆς μετάνοιας. Νά, ὁ τελώνης Ματθαῖος διέρρηξε τούς δεσμούς του μέ τήν ἁμαρτία καί μπῆκε στή σφαίρα τῆς χάριτος. Πέρασε ἀπό τό θάνατο στή ζωή τήν ἀληθινή καί αἰώνια. Τό διακηρύττει ταπεινά καί εὐγνώμονα μέσα στό Εὐαγγέλιό του, γράφοντας δίπλα στό ὄνομά του καί τήν τελωνική του ἰδιότητα. Θυμᾶται ἔτσι καί ὁμολογεῖ τό θαῦμα πού ἐπιτέλεσε στή ζωή του ὁ Χριστός καί ἐκφράζει τήν ἐν Κυρίῳ καύχησή του ὅτι κατόρθωσε νά τελωνήσει (=νά φορολογήσει) τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
   Εὐλογημένο ἅλμα τῆς μετάνοιας τοῦ Ματθαίου! Δέν ἔγινε μόνο ἡ θύρα τῆς προσωπικῆς του σωτηρίας ἀλλά καί ἡ προϋπόθεση γιά τή συνεργασία του μέ τόν Θεό, ὥστε κι ἄλλες ψυχές νά σωθοῦν. Πολλοί ἀπό τούς παλιούς του συναδέλφους μιμήθηκαν τό γενναῖο ἅλμα του· μετανόησαν καί πίστεψαν στόν ᾿Ιησοῦ Χριστό. Τό κήρυγμά του, κατόπιν, σ᾿ ὅλη τήν Παλαιστίνη θά γίνει ἀφορμή ὥστε πολλῶν τά ὀνόματα νά ἐγγραφοῦν στό βιβλίο τῆς ζωῆς. Κι ἀκόμη, ὁ ἴδιος ὁ Ματθαῖος θά γίνει τό χέρι τοῦ Θεοῦ συγγράφοντας τό πρῶτο ἀπό τά τέσσερα Εὐαγγέλια, τό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο. Τί θαύματα ἐπιτελεῖ ὁ Θεός μέ τό πιό ἀπίθανο ὑλικό, τόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο, ἄν αὐτός θελήσει νά μετανοήσει!
 

Στέργιος Ν. Σάκκος