Χρόνος, περιβάλλον καί ποικίλοι ἄλλοι παράγοντες συνεργάζονται μέ ἀποτέλεσμα νά μεταβάλλουν, ν᾿ ἀλλοιώνουν τό σῶμα καί τό πνεῦμα τό ἀνθρώπινο. Πεπερασμένο, βλέπετε, δημιούργημα ὁ ἄνθρωπος ἐκ φύσεως ὑπόκειται στήν ἀλλοίωση, στήν ἀλλαγή. Μόνο ὁ Θεός εἶναι ἀναλλοίωτος. Βέβαια, μέχρις ἑνός σημείου ἡ ἀλλαγή τοῦ ἀνθρώπου ὡς αὔξηση εἶναι ἐπιθυμητή καί εὐχάριστη, φέρνει τήν ἀκμή. Ἀκολουθεῖ ὅμως ἔπειτα ἡ παρακμή, ἡ φθορά. Ὑπάρχει ἐντούτοις καί τῆς ψυχῆς ἡ ἀλλοίωση κι αὐτή μᾶς ἐνδιαφέρει ἐπί τοῦ προκειμένου.
   Ἀκριβό προνόμιο καί δῶρο πολύτιμο τοῦ Θεοῦ στό κορυφαῖο ἀπό τά δημιουργήματά του ἡ δυνατότητα τῆς ἀλλαγῆς κατάντησε πληγή ἀπό τήν ὥρα πού μπῆκε στή φύση μας τό σαράκι τῆς ἁμαρτίας. Ἀπό τότε ἡ ἀνθρώπινη θέληση αὐτονομημένη καί ἀλλοτριωμένη ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ κατευθύνεται μόνιμα σέ μονοπάτια σκοτεινά, γιά νά καταλήξει στήν ἀπώλεια. Ἀλλά καί πάλι ἡ λυτρωτική θυσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ προσφέρει τίς προϋποθέσεις γιά τήν ἀντίθετη φορά: Ὑποταγμένη ἑκούσια ἡ ἀνθρώπινη θέληση στό νόμο καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ ἐντάσσεται στό καθεστώς τῆς χάριτος. Ἐκεῖ ὁ πιστός μυρώνεται ἀπό τήν πνοή τοῦ ἁγίου Πνεύματος, καθοδηγεῖται ἀπό τόν θεῖο λόγο καί τή χάρη τῶν μυστηρίων καί ὁμοιούμενος μέ τόν Θεό ὁδεύει στόν ἁγιασμό.
  Ρέει ἄφθονη ἡ θεία χάρη πάνω στόν πιστό. Τόν ἀλλοιώνει, τόν ἀνεβάζει καί τόν τιμᾶ τόσο, ὥστε τόν καθιστᾶ συνεργό τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἀνάπλαση καί τόν ἁγιασμό τοῦ ἑαυτοῦ του πρῶτα καί κατόπιν τοῦ κόσμου ὅλου. Αὐτῆς τῆς θεϊκῆς ἀλλοιώσεως παραδείγματα αἰώνια προβάλλουν στήν ἱστορία οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ. Φτωχοί καί ἄσημοι ψαράδες οἱ περισσότεροι, χωρίς μόρφωση, χωρίς χρήματα, χωρίς δόξα κι ἐπιρροή στήν κοινωνία, χωρίς καμία κατά κόσμον δύναμη ἄλλαξαν τόν κόσμο. Ἡ μεγάλη ἀλλαγή, βέβαια, ἡ θαυμαστή ἀλλοίωση τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου, συντελέσθηκε πρῶτα μέσα τους. Μέ τή χάρη καί τή δύναμη τοῦ ἁγίου Πνεύματος, π.χ., ὁ ἀσταθής καί δίβουλος Σίμων γίνεται βράχος πίστεως, Πέτρος· ὁ «βοανεργές» Ἰωάννης, πού ἄστραφτε καί βροντοῦσε, μεταβάλλεται σέ τρυφερό δάσκαλο τῆς ἀγάπης· ὁ φιλοχρήματος καί ἐκβιαστής τελώνης Ματθαῖος δίνει τά πάντα καί τόν ἑαυτό του στήν ὑπηρεσία τῶν ἄλλων· ὁ φοβερός διώκτης τῶν χριστιανῶν Σαούλ μετασχηματίζεται σέ χαρούμενο μάρτυρα καί διαπρύσιο κήρυκα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.
  Ἡ ἀλλαγή τῶν ἁγίων ἀποστόλων ἀποτελεῖ ἐγγύηση γιά τήν ἀλλαγή τῶν ἀνθρώπων κάθε ἐποχῆς. Καί γιά μᾶς τούς μικρούς καί ταπεινούς ἡ δύναμη καί ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ προσφέρεται ἀφείδωλα, πλουσιοπάροχα. Ἀπαιτεῖται ὅμως καί ἡ δική μας συνεργασία γιά νά τήν οἰκοιοποιηθοῦμε, διότι «ὁ Θεός τρέφει τά πουλιά, ἀλλά δέν ρίχνει τήν τροφή στή φωλιά τους». Ζητᾶ τήν πίστη μας ὁ Θεός, τή συνεχῆ μετάνοια καί τήν εἰλικρινῆ προσπάθειά μας γιά τήν ὑποταγή μας στό θέλημά του. «Ἄν κατορθώσεις νά μήν κοιμηθεῖς στό τιμόνι τῶν πραγμάτων αὐτῆς τῆς ζωῆς», γράφει ὁ Μέγας Βασίλειος, «θά λάβεις τή βοήθεια τοῦ ἁγίου Πνεύματος, πού μέ οὔριο ἄνεμο θά σέ μεταφέρει στό ἀκύμαντο καί ἤρεμο λιμάνι τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ». Ἕνα τέτοιο ὑπέροχο τέρμα ἀξίζει, πράγματι, κάθε ἀγρυπνία, κάθε θυσία. Δέν συμφωνεῖτε;

Στέργιος Ν. Σάκκος