Ἔξοδος, ἡ μόνη διέξοδος
Στή γλώσσα τοῦ Εὐαγγελίου ἡ λέξη «παράκληση» ἔχει πλάτος καί πλοῦτο πολύ μεγαλύτερα ἀπ᾿ ὅσο τῆς ἀποδίδει ἡ σύγχρονη γλώσσα. Σημαίνει ὄχι μόνο τήν αἴτηση ἤ δέηση, ἀλλά ἐπίσης τήν παρηγοριά, τήν ἐνθάρρυνση, τό στηριγμό, μ᾿ ἕνα λόγο τήν πνευματική καλλιέργεια. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι τό τρίτο πρόσωπο τῆς ἁγίας Τριάδος, τό ἅγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο κυρίως ἐπιτελεῖ τήν πνευματική καλλιέργεια τῶν πιστῶν, ὀνομάζεται Παράκλητος. Εἶναι, λοιπόν, ἰδιαίτερα ἐνδιαφέρον τό γεγονός ὅτι ἕνας ἀπό τούς πρώτους χριστιανούς, ἕνας ἀπόστολος, ὀνομάζεται «υἱός παρακλήσεως», -στά ἑβραϊκά Βαρνάβας. Τή μνήμη του τιμοῦμε στίς 11 ᾿Ιουνίου.
῎Αρχοντας στά πλούτη καί περισσότερο στήν ἀγάπη ὁ Βαρνάβας, πρῶτος ἀπ᾿ ὅλους, σκέφθηκε νά πουλήσει ἕνα κτῆμα του καί νά παραδώσει τά χρήματα στούς ἀποστόλους (Πρξ 4,37) γιά τίς ἀνάγκες τῶν φτωχῶν. ῎Εγινε ἔτσι ὁ πρωτοστάτης στήν ὀργάνωση τῆς κοινωνικῆς πρόνοιας, γιά τήν ὁποία πάντα ἐνδιαφέρεται ἡ ᾿Εκκλησία. ᾿Αλλά ὁ Βαρνάβας εἶναι ἐπίσης πρωτοστάτης καί στήν πνευματική ὀργάνωση τῆς ᾿Εκκλησίας. Σταλμένος ἀπό τούς ἀποστόλους ἦρθε στά μέρη τῆς ᾿Αντιοχείας, ὅπου μεγάλος ἀριθμός ἀνθρώπων «πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπί τόν Κύριον» (Πρξ 11,21). ᾿Εκεῖ εἶδε τήν προκοπή τῶν χριστιανῶν καί χάρηκε. Μέ τά πλούσια χαρίσματά του «παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ» (στ. 23), στήριζε τούς χριστιανούς.
῾Ωστόσο δέν θεωρεῖ ὁ Βαρνάβας τόν ἑαυτό του ἰδεώδη. ᾿Αναγνωρίζει ὅτι τό ἔργο ἀπαιτεῖ ἀξιότερα χέρια. ῎Ετσι, μέ ἁπλότητα καί φυσικότητα «ἐξῆλθεν εἰς Ταρσόν ἀναζητῆσαι Σαῦλον» (στ. 25). ᾿Αναζητεῖ τόν ἀξιότερο. Καλεῖ τόν ἀπόστολο Παῦλο, γιά νά ἀναθέσει σ᾿ ἐκεῖνον τήν ἀρχηγία καί νά πάρει ὁ ἴδιος τή δεύτερη θέση.
Σήμερα οἱ περισσότεροι, ἐγκλωβισμένοι στόν ἐγωισμό μας, ἀναλισκόμαστε συνήθως στά καθαρῶς προσωπικά μας ἐνδιαφέροντα καί συμφέροντα. ῾Η ἱκανοποίηση τῶν προσωπικῶν μας ἀναγκῶν καί ἐπιδιώξεων δέν μᾶς ἀφήνει χρόνο οὔτε διάθεση γιά τίς ἀνάγκες τῶν γύρω μας. Αὐτό βέβαια φτωχαίνει πρῶτα ἐμᾶς τούς ἴδιους. Μᾶς μεταβάλλει σέ ψυχρές καί στεῖρες μονάδες, ὥστε νά ἀσφυκτιοῦμε κλεισμένοι στά στεγανά τοῦ ἐγώ μας. Δημιουργεῖ ἀδιέξοδο σέ προσωπικό καί κοινωνικό ἐπίπεδο.
῾Η σεμνή καί ἄξια μορφή τοῦ Βαρνάβα προσκαλεῖ καί προκαλεῖ γιά τή μεγάλη ἔξοδο· Νά βγοῦμε ἀπό τό καβούκι μας! Νά νοιαστοῦμε γιά τίς ἀνάγκες τῶν ἄλλων. Νά ἀναγνωρίσουμε τίς ἱκανότητες καί τά χαρίσματά τους, χωρίς στενοκαρδία, χωρίς ἐγωισμό. ῾Η ταπείνωση καί ἡ ἀγάπη εἶναι τό πιό κατάλληλο θεμέλιο γιά μία ἐπανοικοδόμηση τῶν διαπροσωπικῶν μας σχέσεων. Νά μᾶς φωτίσει ὁ Παράκλητος νά τό τολμήσουμε. Τό κέρδος θά εἶναι μεγάλο, γιά μᾶς καί γιά τούς γύρω μας.
Στέργιος Ν. Σάκκος
Ἀπολύτρωσις 62 (2007) 163