Λίγοι μῆνες πέρασαν ἀπό τήν ἡμέρα πού γιορτάσαμε τό πτυχίο σου! Μεγάλη χαρά γιά ὅλο τό σπίτι! Χαρά καί καμάρι καί συγκίνηση! 
  Μέσα στήν κατάμεστη αἴθουσα τελετῶν τῆς σχολῆς σου, μέ δυσκολία βρήκαμε λίγο χῶρο νά σταθοῦμε γιά νά σέ καμαρώσουμε, κι ἄς καταφθάσαμε 45 λεπτά νωρίτερα ἀπό τήν προκαθορισμένη ὥρα! Ὅλοι ἤθελαν νά χαροῦν τά παιδιά τους! Κι ἐμεῖς, ὅλοι μας, θέλαμε νά χαροῦμε ἐσένα, γιατί μέ τό 9,92 πού εἶχες στό πτυχίο σου, ἐσύ θά διάβαζες τόν ὅρκο! 
 Ἡ γιαγιά ἔκλαιγε ἀπό χαρά! Κι ὁ παππούς δέν καταδέχθηκε νά καθίσει, οὔτε γιά μιά στιγμούλα! Ὄρθιος σάν κυπαρίσσι στεκόταν σέ ὅλη τή διάρκεια τῆς τελετῆς, γιά νά τιμήσει τήν ἐγγονή του! 
 Δέν ἦταν ἡ πρώτη φορά πού ἀπολαμβάναμε ὁρκωμοσία! Ἦταν ἡ τρίτη γιά τήν οἰκογένειά μας, ἀφοῦ τά δύο μεγαλύτερα ἀδέλφια σου ἔχουν ἤδη περάσει στή σφαίρα τῶν πτυχιούχων. Κάθε φορά ὅμως χαιρόμαστε τίς ἐπιτυχίες τῶν παιδιῶν μας σάν εὐλογίες τοῦ Θεοῦ, σάν μιά ἀνταμοιβή Του στόν κόπο σας, σάν μία νότα χαρᾶς! Αὐτές οἱ ἐπιτυχίες σας γίνονται καί ἀφορμή εὐγνωμοσύνης καί πρόκληση γιά πιό ἔντονη προσπάθεια γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ! 
 Σέ καμάρωσα, παιδί μου, ὅταν σέ ἀγκάλιασε ὁ πατέρας σου γιά νά σέ συγχαρεῖ! 
 Σέ χάρηκα καί ὅταν τά ἀδέλφια σου σέ χειροκροτοῦσαν! Ὄχι μόνο γιά τό «Ἄριστά» σου, ἀλλά ἔνιωθα ὅτι σέ χειροκροτοῦν καί γιά ὅλα τά παιχνίδια πού ἀπολαύσατε μαζί καί γιά τίς τόσες σκανταλιές πού μαζί σκαρώσατε! Εἶναι τόσο ὑπέροχα ὅλα τά χρόνια πού ζήσαμε μέ ἐσᾶς, τά ἕξι θαυμάσια δῶρα πού μᾶς χάρισε ὁ Θεός, τά παιδιά μας! 
 Καί οἱ φίλες σου; Τί πανηγύρι ἦταν αὐτό; Πανό χειροποίητο, κόρνες, κορδέλες, συνθήματα! Τί ὄμορφο κλίμα πού δημιουργεῖ ἡ ἀγάπη! Τή χαρά σου πού μοιράστηκαν μαζί μας, τήν ἔκαναν διπλή! 
  Ὅλα αὐτά, καλό μου παιδί, μόλις πρίν λίγους μῆνες! Κι ὅλα τά θυμήθηκα σήμερα ξανά, πού μᾶς ἔστειλες τίς φωτογραφίες ἀπό τό καινούργιο σου σπίτι. Γιατί, σχεδόν ἀμέσως, ἔφυγες γιά νά ἐργαστεῖς στήν Ἀθήνα. Καί ἐκεῖ ἔστησες τήν καινούργια σου φωλιά! 
  Πόσο σέ σκέφτομαι, παιδί μου ἀγαπημένο! Πῶς νά τά βολεύεις ὅλα; Ξέρω... Εἶσαι ἄξιο παιδί καί εἶμαι σίγουρη ὅτι τά καταφέρνεις μιά χαρά! Ἄλλωστε ἡ πολυμελής οἰκογένειά μας σέ ἐξάσκησε, ἀλλά καί ἡ ἀγαπημένη σέ ὅλους μας κατασκήνωση ἦταν μιά θαυμάσια προετοιμασία! Δέν ἀνησυχῶ γι᾽ αὐτό.
  Ἀλλά, νά, σέ σκέφτομαι... Μόνη σου, μέσα στήν ἄγνωστη πόλη, μέ τόση κούραση, πῶς νά εἶσαι ὅταν γυρίζεις πίσω στό ἄδειο ἀπό ἀνθρώπους διαμέρισμά σου; Ἀνησυχῶ, μήπως σοῦ κακοφαίνεται. Ἐσύ ἀλλιῶς εἶχες μάθει στό πολύβουο μελίσσι τοῦ σπιτιοῦ μας! 
  Ἔτσι σκεφτόμουν, μέχρι πού μοῦ ἔστειλες τή φωτογραφία ἀπό τό δωμάτιό σου, κοριτσάκι μου! Εἶδα ὅτι ἐκεῖ στό γραφειάκι σου εἶχες τό εἰκόνισμα τῆς Παναγίας, πού σοῦ χάρισε ἡ γιαγιά! Καί εἶδα τό καντηλάκι σου! Ἀναμμένο, νά καίει ἀκοίμητο! Γλυκό τό φῶς του, τό σκόρπιζε ὁλόγυρα στό δωμάτιό σου. Γλυκιά καί ἡ ὑπενθύμιση ὅτι ἡ κόρη μας δέν εἶναι μόνη της! Ἐκεῖ στή μακρινή πρωτεύουσα εἶναι μαζί σου ὁ δυνατότερος Πατέρας, ὁ καλύτερός σου Φίλος, ἡ πιό γλυκιά Συντροφιά, ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας! 
  Ἔτσι, παιδί μου, νιώθω ὅτι εἶσαι ἀσφαλισμένη! Ὅπου κι ἄν βρεθεῖς, θά εἶναι καί Ἐκεῖνος μαζί σου, φτάνει νά Τόν θέλεις! Νά Τοῦ τό ζητᾶς! Καί ἐγώ, παιδί μου, ποιά ἄλλη ἀσφάλεια νά ἀποζητῶ γιά σένα καί γιά ὅλα τά παιδιά μου; Νά σᾶς βλέπω νά περπατᾶτε ὅπως θέλει ὁ Θεός, νά θέλετε νά Τόν ἀγαπᾶτε καί νά ζεῖτε μαζί Του! 
  Δίπλα σου θά στέκεται ἀνύσταχτος καί ἀκοίμητος, ὅσο ἐσύ κρατᾶς ἀναμμένο καί ἀκοίμητο τό καντηλάκι τοῦ ἀγώνα σου!

Χ.Μ.Δ.

"Ἀπολύτρωσις",

Τεῡχος Αὐγούστου-Σεπτεμβρίου, 2025