Ἕνα θαυμάσιο, ἀνανεωτικό τε­τρα­ήμερο (25-28/5) μᾶς χάρισε ἡ ἐ­τήσια ἐκ­δρο­μή τῶν ἐπιστημόνων τῆς Ἀδελφό­τητας. Προορισμός μας ἡ Μεσ­σηνία, ἕνας τό­πος μέ πλούσια ἐθνική ἀλλά καί πνευ­ματική κληρονομιά.
  Καταλύσαμε στήν Καλαμάτα, τήν πό­λη πού ἰδιαίτερα συνδέεται μέ τήν Ἐθνεγερσία τοῦ 1821. Στόν ἱερό ναό τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, ὅπου λει­τουρ­γηθήκαμε τήν Κυ­ριακή, χαρήκαμε τήν ἀδελφική φιλοξενία, πού εὐγε­νι­κά μᾶς παρέθεσαν οἱ ἱερεῖς καί οἱ ἐ­πί­τρο­ποι τοῦ ναοῦ.
  Προσκυνήσαμε στόν ἱερό μητρο­πο­λιτικό ναό τῆς Ὑπαπαντῆς καί ἐ­πι­σκε­φθή­καμε τίς ἱερές μονές τοῦ προ­­φή­του Ἰωήλ -ὅπου καί ὁ τάφος τοῦ ἀεί­μνη­στου καί πολυγραφότατου π. Ἰωήλ Γιαν­να­κόπουλου-, καί τῶν Ἁγίων Κων­στα­ντί­νου καί Ἑλένης, σημαντικό κέ­ντρο σηρο­τρο­­­φίας παλαιότερα. Ἀ­­φορμή μνή­μης καί ὑπερηφάνειας ἡ ἀρ­χαία Μεσ­σήνη, ἀλλά καί ἀναστοχασμοῦ γιά τά λάθη τοῦ πα­ρελθόντος τό μνη­μεῖο τοῦ Μελιγαλᾶ, ὅ­που πλῆθος Ἑλ­λήνων σφα­γιάσθηκε ἀπό ἀδελφικά χέρια. Τό κά­στρο τῆς Με­θώ­νης, ἡ Πύλος, τό ἱστο­ρικό Ναύ­πλιο, πρώ­τη πρω­τεύ­ουσα τοῦ νεοελ­ληνικοῦ κρά­­τους, σημάδεψαν μέ τόν δικό τους τρόπο τίς μέρες αὐτές, μέρες ψυ­χικῆς ἀπο­φόρ­τισης, ἀδελ­φι­κῆς κοι­νω­νίας, πνευ­μα­τι­κῆς ἀναζωο­γό­νησης. Δόξα τῷ Θεῷ!