«Τράνωσόν μου τήν γλῶσσαν, Χριστέ μου, καί παράσχου μοι λόγον, ὁ τῶν λόγων δοτήρ, ἵνα ἰσχύσω ἐγκωμιάσαι τοῦ σοφοῦ Ἱεράρχου τόν βίον, ὅς τήν Ἐκκλησίαν κατηύγασε», ἐκλιπαρεῖ ὁ ὑμνωδός· δικαιολογημένα, καθώς μπροστά του καί μπροστά μας ξετυλίγεται τό χαρτί ἀπό τή μιά καί ἡ ἁγιότης ἀπό τήν ἄλλη. Εἶναι πού ἡ περιχώρηση τοῦ δευτέρου στό πρῶτο θέλει... ὄχι μονάχα πένα ἤ μάτια, ἀλλά κυρίως καρδιά. Ἀνάγκη καρδιῶν λοιπόν! Ἀνάγκη καρδιῶν οὐρανοδρόμων. Πού ζοῦν στή γῆ, ἀλλά «τό πολίτευμά τους ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει». Πού ζοῦν συντροφιά μέ τούς οὐρανοπολίτες. Πού σκοπό τῆς ζωῆς τους ἔχουν ἕναν: τή μίμησή τους. Δίχως τέτοια καρδιά, θά τολμήσουμε νά πλησιάσουμε τόν ἅγιο Λέοντα, ζητώντας ἀπό τόν ἴδιο τή βοήθειά του γιά τό ζωντάνεμα τῆς καρδιᾶς μας. Ἔτσι ὥστε, αὐτός πού ἀφήνει τό στίγμα του στήν 20ή Φεβρουαρίου τοῦ κάθε ἔτους «φέροντας τά στίγματα τοῦ Χριστοῦ» καί «καταυγάζοντας τήν Ἐκκλησία», νά μᾶς ἐμπνεύσει γιά νά γίνουμε ἐπιτέλους ἄλλοι· ἀλλιώτικοι...
800 περίπου μ.Χ. στή Ραβέννα τῆς Ἰταλίας. Ὁ μικρός Λέων μεγαλώνει ἀπό τούς εὐσεβεῖς γονεῖς του μέ κάθε φροντίδα. Μά σ’ αὐτήν τήν εὐσεβῆ φροντίδα, αὐτός προσθέτει τήν προσωπική του πίστη καί τόν «καλόν ἀγώνα». Ἔτσι, μορφώνεται μέσα του σιγά σιγά κάτι πού μόνο στούς ἁγίους τό συναντᾶς: ἡ καθαρότητα τῆς ζωῆς! Αὐτή ἡ κρυστάλλινη καθαρότητα, συνδυασμένη μέ τή φλογερή ἀφοσίωση στόν Κύριο, τόν «τρέχει» γρήγορα μές στό ἱερό αὐλάκι ὅλων τῶν βαθμίδων τῆς ἱερωσύνης. Καί νά τος, ἐπίσκοπος Κατάνης τῆς Σικελίας. Ὡς ἐπίσκοπος βρίσκεται στήν κυριολεξία ἐπί σκοποῦ! Μαχητικά διασφαλίζει τούς ὀρθοδόξους ἀπό τούς αἱρετικούς μέ λόγια καί κείμενα. Ὡς ἐπίσκοπος γίνεται ἀρχιποιμένας. Διδάσκει καί νουθετεῖ ἀκούραστα τό ποίμνιό του. Ὡς ἐπίσκοπος τέλος, ἀναδεικνύεται προστάτης ὅλων τῶν ὀρφανῶν, τῶν χηρῶν καί τῶν φτωχῶν τῆς πόλης.
Διακονία ταπεινή ἑνός μεγάλου! Ἐπίσκοπος στό ὄνομα, μά διάκονος στή χάρη. Κι αὐτό πάντα -τί κι ἄν δέν τό ᾽χεις μές στό νοῦ- βραβεύεται ἀπό τόν Θεό. Πῶς; Κάποιες φορές ὥς καί μέ τό θαῦμα. Λέων ὁ θαυματουργός ἔμεινε στήν ἱστορία. Τό πιό χαρακτηριστικό; Ἐκεῖνο μέ τόν μάγο Ἡλιόδωρο πού πλάνευε πολλούς μέ τίς μαγεῖες του. Καύχημά του εἶχε ὅτι μποροῦσε νά κάνει τά πάντα· ὥς καί τή φωτιά νά δαμάσει. Εἶναι ἀλήθεια πώς δέν ἔχει καί μικρή δύναμη ὁ διάβολος. Μεγάλη ἡ ἐπιρροή του σ’ ὅσους ἀφύλαχτες ἀφήνουν τίς διόδους τῆς ψυχῆς τους. Ἐκεῖ στή Σικελία, λοιπόν, «ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατοῦσε ζητῶν τίνα καταπίῃ», μέ ὄργανό του τόν μάγο. Μά δέν εἶχε ὑπολογίσει κατά πώς φαίνεται τόν ἄλλο Λέοντα, πού ἦταν ὄργανο τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἴδιος ὅμως ὁ ἐπίσκοπος, πού ἤξερε καλά τό ἀποτέλεσμα μιᾶς τέτοιας μάχης, δέν δίστασε διόλου τήν ἀναμέτρηση.
- Ἀνάψτε φωτιά δυνατή στήν πλατεία! διατάζει μιά μέρα, κι αὐτός χάνεται. Πλῆθος κόσμου μαζεύεται γοργά. Ὁ Λέοντας δέν ἀργεῖ νά ξαναεμφανιστεῖ. Μά... ποιόν σέρνει πίσω του; Βλέπουν καλά; Τόν Ἡλιόδωρο! Κι εἶναι δεμένος! Καί μάλιστα μέ τί; Μέ τό ἱερό ἐπιτραχήλιο τοῦ ἐπισκόπου! Τό πλῆθος σιωπᾶ. Κρατᾶ τήν ἀνάσα του. Μόνος ὁ τσιριγμός τῆς μεγάλης φωτιᾶς ἀκούγεται καί τά... μουγκρητά τῆς θιγμένης ἀξιοπρέπειας τοῦ μάγου. Τότε ὁ Λέοντας λέει:
- Νά, ὁ ἀρχηγός μερικῶν ἀπό σᾶς! Τόν ἔφερα μέ τό ζόρι, νά μᾶς δείξει τήν κυριαρχία πού καυχιέται πώς ἔχει ἐπί τῆς φωτιᾶς. Ἀπορῶ γιατί διαμαρτύρεται καί δέ θέλει...! Μπρός, λοιπόν!
Κι εὐθύς τόν ὠθεῖ, παρ᾽ ὅλες τίς ἀντιδράσεις του, πρός τήν πυρά. Καί γιά νά μήν τοῦ ξεφύγει, μπροστά στά ἔκπληκτα μάτια ὅλων μπαίνει μέσα μαζί του κι ὁ ἴδιος! Κι ὅταν κατακάηκε τελείως ὁ μάγος καί κατατροπώθηκε ἡ ἰσχύς του, ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ, σάν ἄλλοτε οἱ τρεῖς παῖδες, βγῆκε ἄθικτος καί δροσερός! Τό μόνο πού ἔκαιγε πάνω του ἦταν... ἡ καρδιά του, πού στά βάθη της φλεγόταν καί κόχλαζε ἀπό πίστη κι ἀγάπη στόν Χριστό, σάν τό ἡφαίστειο τῆς Αἴτνας, λίγα μόλις χιλιόμετρα πιό πέρα. Ἕνα ἡφαίστειο πάντα ἐνεργό...
Τό νέο διαδίδεται γρήγορα παντοῦ. Φτάνει ὥς καί στή Βασιλεύουσα. Ὁ συνονόματός του αὐτοκράτορας, Λέοντας ὁ Σοφός, διατάζει νά φέρουν τόν ἐπίσκοπο Κατάνης στό παλάτι. Ἡ συνάντηση τῶν μεγαλυτέρων... Λεόντων τῆς αὐτοκρατορίας εἶναι συγκλονιστική. Ὁ Λέοντας ὁ Σοφός γονατίζει μπροστά στά πόδια τοῦ Λέοντα τοῦ ἁγίου καί ζητᾶ νά δέεται γι᾽ αὐτόν! Αὐτό ἦταν! Ἡ σοφία καί ἡ δύναμη τοῦ κόσμου εἶχε ὑποκλιθεῖ μπρός στή σοφία καί στή δύναμη τοῦ Θεοῦ! Αὐτό ἦταν· ἀλλά γιά μᾶς. Διότι γιά τόν ἅγιο τοῦ Θεοῦ ἀποκατάσταση πάντα λογιέται ἐκείνη πού θά δώσει ὁ Θεός, μέ τό παράδομα τοῦ πνεύματός του στά χέρια Του.
Καί τό ποθούμενο γιά τόν Λέοντα πραγματοποιήθηκε λίγα χρόνια ἀργότερα. Ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ καί τό σεπτό λείψανό του ἐνταφιάστηκε στό ναό τῆς Ἁγίας Λουκίας τῆς ἐκ Σικελίας, πού ὁ ἴδιος εἶχε ἀνεγείρει. Ὁ ἅγιος Λέων ὁ θαυματουργός δέν ἔπαψε νά θαυματουργεῖ οὔτε καί τότε. Κι ἄν κάποιο... θαῦμα ἀλλαγῆς κι ἀλλοίωσης νιώσαμε μελετώντας τή ζωή του, τοῦτο θά ᾽ναι σίγουρα τό πιό μεγάλο!
Μαρία Ἰ. Λαμψίδου
Δασκάλα
Δασκάλα
ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ
