Καιρό τώρα σείεται ἡ ἐπικαιρότητα. Συνταρακτικές εἰδήσεις. Δυστυχήματα, διαρρήξεις, δολοφονίες, δικαστικές διαμάχες… Δέν τολμᾶ κανείς νά ἀνοίξει σελίδα εἰδησεογραφικοῦ ἱστότοπου. Ἡ θλίψη καί ἡ ἀπελπισία ἀπειλοῦν νά πλημμυρίσουν τήν καρδιά.
Μέσα σ᾽ αὐτήν τήν παραζάλη, ἐγώ! Ἐγώ καί ἡ ζωή μου. Τό σπίτι μου, ἡ οἰκογένειά μου μέ τά ποικίλα θέματα, ἡ ἐργασία μου. Μοιράζομαι σέ 450 μαθητές στό σχολεῖο μου καί σέ 50 συναδέλφους. Ζῶ ἀνάμεσα σέ τόσους ἀνθρώπους καί προσπαθῶ νά δείχνω τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Προσπαθῶ μέ τή ζωή μου περισ- σότερο, παρά μέ τά λόγια. Ἀναζητῶ τή δική Του βοήθεια. «Ἔλα, Κύριε! Εὐλόγησέ με, γιατί εἶμαι λίγη. Ἔλα!». Ἀδύναμος ὁ ἄνθρωπος μόνος του.
Ἔχει ὁ Κύριος τόν δικό του τρόπο γιά νά ἔρχεται. Καί πάντα μοῦ τονίζει: «Ἐδῶ εἶμαι! Δίπλα σου!». Ἔχει τόν δικό του τρόπο, γιά νά μοῦ δίνει τό στίγμα του.
Ἔτσι ἔνιωσα, ὅταν μοῦ τηλεφώνησε ἡ κουμπάρα μου. Ἤθελε νά μοῦ ἀνακοινώσει τήν ἡμερομηνία. Ὁ Σεβασμιώτατος καθόρισε τήν ἡμερομηνία τῆς χειροτονίας τοῦ συζύγου της. Ξαφνιάστηκα. Πῶς; Χειροτονία; Ὁ Ἀλέξανδρος;
Τί νά θαυμάσω πρῶτα; Πολύτεκνος! Ἑπτά χαριτωμένα παιδιά τούς χάρισε ὁ Θεός. Ἡ ἐπιχείρησή του πολύ καλά στημένη ἀπό χρόνια. Μόνιμη πελατεία. Ὅλοι τόν γνωρίζουν στήν πόλη τους. Εἶναι δεξιοτέχνης στή δουλειά του. Ὅλα τακτοποιημένα στήν καθημερινότητά τους. Καί τώρα; Τί ἅλμα στό κενό εἶναι αὐτό! Ἐλεύθερη πτώση, μᾶλλον θά πῶ. Πῶς ἑλκύεις, Κύριε, πῶς καλεῖς τίς ψυχές! Πῶς ἀναθέτεις, ἔτσι ἁπλά!
Στή σκέψη μου ἦρθε ἡ κλήση τοῦ Δαβίδ. Γιά νά ἀναλάβει βασιλιάς στό Ἰσραήλ, ἔτσι ἁπλά, ἔστειλε ὁ Θεός τόν προφήτη Σαμουήλ νά ψάξει τό μικρότερο παιδί τοῦ Ἰεσσαί, τό βοσκόπουλο. Ἔτσι ἔκανε καί μέ τούς ψαράδες στήν ἀκτή τῆς Γαλιλαίας. Ἁπλά. Σέ μία ἁπλή καθημερινή στιγμή.
«Ἔλα, σέ χρειάζομαι. Ποιός θά ἱερουργεῖ στό θυσιαστήριο; Ἔλα, ἀφοῦ τό ξέρω, μέ ἀγαπᾶς! Ἔλα, νά βοηθήσεις νά μοιράζεται τό Σῶμα μου καί τό Αἷμα μου. Πῶς θά ζήσουν οἱ χριστιανοί χωρίς τά χέρια σου; Πῶς θά ζήσουν χωρίς Ἐμένα; Ἔλα!».
Κι ὁ Ἀλέξανδρος πῆγε. Ὥριμος ἄνδρας, ψημένος στή ζωή. Οἰκογενειάρχης. Πῆγε. Τόλμησε. Τόλμησε καί ἐμπιστεύτηκε! Αὐτός πού καλεῖ, Αὐτός καί θά ἀναλάβει. Ἔκανε τό βῆμα καί ἀφέθηκε στό κενό. Ἐλεύθερη πτώση! Ὄχι στό κενό, λάθος ἔκφραση. Ἐλεύθερη πτώση στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Τόν θαύμασα τόν Ἀλέξανδρο. Θαύμασα τήν καλή του σύζυγο. Μέ στοργή δίπλα του. Καμάρωσα καί τά παιδιά του. Ὅλα εἶχαν ἄποψη γιά τήν ἀπόφαση τοῦ μπαμπᾶ. Μέ θαυμασμό τοῦ μίλησαν. Καμάρωσα καί γιά τόν ὀκτάχρονο Βαγγέλη. Τοῦ εἶπε μέ σιγουριά:
-Μπαμπά, μή φοβᾶσαι τίποτα! Ἐγώ θά εἶμαι μαζί σου στό ἱερό. Ντύνομαι παπαδάκι κάθε Κυριακή. Ξέρω. Ἐγώ θά σέ βοηθάω!
Μεγαλεῖο ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ! Τόσοι ζοῦν γύρω μας, τόσοι ἄνθρωποι ζοῦν ἄτσαλα, κι ὁ Θεός ἐπιλέγει καί ἑλκύει· ἀθόρυβα, ἁπλά! Πόση ἐλπίδα μοῦ δίνει, γιά νά συνεχίσω γιά τή δική Του ἀγάπη. Ποιός σεισμός νά μέ σαλέψει; Ποιά ἀναστάτωση στό σπίτι μου νά μέ ταράξει; Ποιό βλέμμα συναδέλφου ἤ ἄρνηση διευθυντοῦ γιά τό ἕνα ἤ τό ἄλλο νά μέ ἀναστατώσει;
Αὐτός ὁ Θεός πού κάλεσε τό δικό του παιδί στό θυσιαστήριο, ζεῖ καί βλέπει κι ἐμένα. Δέν θά μέ ἀφήσει! Σέ αὐτήν τήν ἀλλοπρόσαλλη ἐποχή, εἶναι ὁ Ἴδιος πού κάλεσε τόν Δαβίδ καί τούς ψαράδες τῆς Γαλιλαίας. Εἶναι ὁ Ἴδιος πού ἑλκύει τό παλληκάρι στό θυσιαστήριο, ἐκείνη τή νέα στήν ἄσκηση τῆς ἱεραποστολικῆς ζωῆς, τόν νέο πτυχιοῦχο στόν μοναχικό βίο, τή νεαρή πολύτεκνη μητέρα καί τόν νεαρό πατέρα στή διακονία τῆς οἰκογένειας, τόν ἀγαπητό μου Ἀλέξανδρο στήν ἱεροσύνη καί τήν καλή μου κουμπάρα στή θέση τῆς πρεσβυτέρας.
Μόνο Ἐσύ, Κύριε, μπορεῖς. Ἔλα, μέ τόν δικό σου μοναδικό τρόπο καί χάρισέ μας ἐλπίδα! Χάρισέ μας τήν παρουσία σου στά δικά μας ἅλματα! Ἅπλωσε τό σωτήριο δίχτυ τῆς ἀγάπης σου, γιά νά μᾶς παραλάβει στή δική μας ἐλεύθερη πτώση!
Χ.Μ.-Δ.
"Άπολύτρωσις", Μάρ. 2024
ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ
