ΕΡΩΤΗΣΗ
Στήν Καινή Διαθήκη γίνεται λόγος γιά ἀδελφούς καί ἀδελφές τοῦ Κυρίου, καί γιά ἀδελφή τῆς μητέρας του, τή Μαρία τοῦ Κλωπᾶ. Δεδομένου ὅτι ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν Θεοτόκο ὡς ἀειπάρθενο, πῶς ἀκριβῶς ἔχει τό θέμα τῆς οἰκογένειας τοῦ Κυρίου;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οἱ θεόπνευστοι συγγραφεῖς μᾶς παρέχουν κάποιες πληροφορίες γιά τήν οἰκογένεια τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, οἱ ὁποῖες ὡστόσο εἶναι λίγες καί ἀποσπασματικές. Παρά ταῦτα ὁ προσεκτικός καί ἐπιμελής ἐρευνητής τοῦ ἱεροῦ κειμένου θά διαπιστώσει ὅτι ἔστω τά λίγα αὐτά στοιχεῖα, μαζί μέ κάποια ἄλλα ἐξωβιβλικά μέν ἀλλά ἀξιόπιστα, μᾶς προσφέρουν μία σχεδόν ὁλοκληρωμένη εἰκόνα τῆς συγγένειας τοῦ Χριστοῦ, τουλάχιστον στά βασικά της σημεῖα. Τό πρᾶγμα ἔχει ἐν συντομίᾳ ὡς ἑξῆς:
1. Στά τέσσερα Εὐαγγέλια μνημονεύονται ὀνομαστικά τέσσερις ἀδελφοί τοῦ Κυρίου: Ἰάκωβος, Ἰωσῆς, Σίμων καί Ἰούδας. Μνημονεύονται ἀνωνύμως καί ἀδελφές του, οἱ ὁποῖες εἶναι ὁπωσδήποτε περισσότερες τῶν δύο, διότι γι᾽ αὐτές χρησιμοποιεῖται τό ἐπίθετο «πᾶσαι» καί ὄχι «ἀμφότεραι» (βλ. Μθ 13,55· Μρ 6,3).
2. Ὁ πατέρας τοῦ Ἰωσήφ, τοῦ μνήστορος τῆς παρθένου Μαρίας, λεγόταν Ἰακώβ. Αὐτό τό γνωρίζουμε ἀπό τή γενεαλογία τοῦ Χριστοῦ, ὅπως παραδίδεται στό κατά Ματθαῖον (Μθ 1,16).
3. Ἡ Μαρία, ἡ σύζυγος τοῦ Κλωπᾶ, ἀναφέρεται ὄχι μόνον ὡς «ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς» τοῦ Ἰησοῦ (Ἰω 19,25), ἀλλά καί ὡς «ἡ τοῦ Ἰακώβου τοῦ μικροῦ καὶ Ἰωσῆ μήτηρ» (Μρ 15,40). Εἶναι ἡ μία ἐκ τῶν δύο ὁμωνύμων μαθητριῶν καί μυροφόρων τοῦ Κυρίου (Μθ 27,56· 28,1· βλ. καί Ἰω 19,25). Ἡ ἄλλη εἶναι ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή. Δεδομένου δέ ὅτι ἕνας γιός της ὀνομαζόταν Ἰάκωβος ὁ μικρός (βλ. Μρ 15,40) καί ὅτι ἡ λέξη «ἀδελφός, -ή» προσδιόριζε τότε διάφορες συγγένειες, μποροῦμε νά συμπεράνουμε μέ βεβαιότητα ὅτι ἡ Μαρία αὐτή ἦταν συννυφάδα τῆς Παναγίας καί ὁ σύζυγός της, Κλωπᾶς, ἀδελφός τοῦ Ἰωσήφ. Δηλαδή «ἀδελφή» σημαίνει ἐδῶ «συννυφάδα». Προφανῶς ὁ γιός της Ἰάκωβος λεγόταν «ὁ μικρός» γιά νά ἀντιδιαστέλλεται ἀπό τόν ἄλλο, τόν μεγαλύτερο στήν ἡλικία Ἰάκωβο, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀσφαλῶς γιός τοῦ Ἰωσήφ καί μοιραζόταν μαζί του τό ὄνομα τοῦ κοινοῦ παπποῦ τους. Ὅτι ὁ Ἰωσήφ καί ὁ Κλωπᾶς ἦταν ἀδέλφια μαρτυρεῖ ρητῶς καί ὁ ἀρχαῖος ἱστορικός Ἡγήσιππος (Β´ αἰ.).
4. Ἐφόσον ἡ Μαρία τοῦ Κλωπᾶ λέγεται καί μητέρα τοῦ Ἰωσῆ, ὁ ὁποῖος ὅπως εἴδαμε χαρακτηρίζεται «ἀδελφός» τοῦ Κυρίου, καταλήγουμε στό συμπέρασμα ὅτι ὅταν στά Εὐαγγέλια γίνεται λόγος περί «ἀδελφῶν» τοῦ Χριστοῦ, συμπεριλαμβάνονται σ’ αὐτούς καί οἱ πρῶτοι του ἐξάδελφοι. Δηλαδή ἀπό τίς μαρτυρίες τῶν Εὐαγγελίων μποροῦμε νά συναγάγουμε μέ βεβαιότητα ὅτι ὁ μνήστωρ Ἰωσήφ εἶχε ἕναν γιό πού ὀνομαζόταν Ἰάκωβος, καί ὁ ἀδελφός του Κλωπᾶς δύο γιούς, πού ὀνομάζονταν ὁ μέν πρῶτος Ἰάκωβος, ὁ δέ δεύτερος Ἰωσῆς.
5. Καί οἱ Ἰούδας καί Σίμων; Ὁ Ἡγήσιππος, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε πολύ κοντά στά γεγονότα τῆς Καινῆς Διαθήκης, διευκρινίζει σαφῶς ὅτι ὁ μέν Ἰούδας ἦταν ἀδελφός τοῦ Κυρίου, ἐνῶ ὁ Σίμων πρῶτος του ἐξάδελφος, γιός τοῦ Κλωπᾶ.
6. Ἄρα: Ὁ Ἰωσήφ καί ὁ Κλωπᾶς ἦταν γιοί τοῦ Ἰακώβ, καί παντρεύτηκαν ὁ μέν πρῶτος τήν παρθένο Μαρία (χωρίς ἀσφαλῶς νά τήν γνωρίσει ποτέ ὡς γυναίκα του), ὁ δέ δεύτερος μία ὁμώνυμή της. Καί ὁ μέν Ἰωσήφ εἶχε -ἀπό προηγούμενο γάμο του, ὅπως θά ἐξηγήσω παρακάτω- δύο γιούς, τόν Ἰάκωβο καί τόν Ἰούδα, ἐνῶ ὁ Κλωπᾶς τρεῖς, τόν Ἰάκωβο τόν μικρό, τόν Ἰωσῆ καί τόν Σίμωνα. Γιά τίς «ἀδελφές» τοῦ Κυρίου δέν ξέρουμε τίποτε τό συγκεκριμένο.
7. Οἱ Γνωστικοί, οἱ Τερτυλλιανός καί Ἑλβίδιος, οἱ αἱρετικοί Ἀντιδικομαριανίτες, καθώς καί πολλοί Προτεστάντες ὑποστηρίζουν ὅτι οἱ λεγόμενοι «ἀδελφοί» τοῦ Κυρίου ἦταν ὄντως ἀδελφοί του, παιδιά τοῦ Ἰωσήφ καί τῆς Μαρίας πού γεννήθηκαν μετά τόν Ἰησοῦ. Μ’ ἄλλα λόγια ἀπορρίπτουν τήν ἀειπαρθενία τῆς Θεοτόκου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ κοινή καί διαχρονική συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ὁποία ἀποδέχεται σύμπασα ἡ χορεία τῶν ὀρθοδόξων ἀνατολικῶν καί δυτικῶν πατέρων καί ἐκκλησιαστικῶν συγγραφέων. Ὡστόσο τά στοιχεῖα πού μᾶς προσκομίζει ἡ Καινή Διαθήκη γιά τό συγκεκριμένο θέμα ἀναιροῦν αὐτή τήν αἱρετική ἀντίληψη, ἡ ὁποία ὀφείλεται ἀναμφίβολα σέ ἐπιπολαιότητα καί προκατάληψη. Πιό συγκεκριμένα:
α) Οἱ αἱρετικοί ἰσχυρίζονται ὅτι ἐφόσον ἡ Γραφή χαρακτηρίζει τόν Ἰησοῦ «πρωτότοκον» (Μθ 1,25· Λκ 2,7) υἱό τῆς Μαρίας, ἕπεται ὅτι ὁ Κύριος ἀπέκτησε ἀδελφούς. Ὡστόσο ἀγνοοῦν ὅτι στή Βίβλο πρωτότοκος ὀνομάζεται ὄχι ὁ μεγαλύτερος μεταξύ ἀδελφῶν -αὐτός λέγεται «μείζων» ἤ «πρεσβύτερος»- ἀλλά ὁ πρῶτος πού γεννιέται, εἴτε ἀκολουθήσουν ἄλλα τέκνα εἴτε ὄχι. Ἀναφέρω μία μόνο μαρτυρία ἀπό τίς πολλές: Ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέει στό Ἑβ 1,6 περί τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ: «Ὅταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ (ὁ Πατήρ) τὸν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην...», χωρίς ἀσφαλῶς νά ἐννοεῖ ὅτι ὁ Πατήρ ἔχει καί δευτερότοκο.
β) Ἕνα ἄλλο ἐπιχείρημα τῶν αἱρετικῶν εἶναι ὅτι σύμφωνα μέ τόν εὐαγγελιστή Ματθαῖο ὁ Ἰωσήφ δέν εἶχε συζυγικές σχέσεις μέ τή Μαρία «ἕως οὗ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον» (Μθ 1,25). Ἄρα, λένε, μετά τή γέννηση τοῦ Ἰησοῦ εἶχε. Ὅμως σύμφωνα μ’ αὐτή τή συλλογιστική, ὅταν ὁ Θεός λέει στόν πατριάρχη Ἰακώβ «οὐ μή σε ἐγκαταλίπω, ἕως τοῦ ποιῆσαί με πάντα ὅσα ἐλάλησά σοι» (Γέ 28,15), ἐννοεῖ ὅτι ἀφοῦ ἐκπληρώσει τούς λόγους του, θά τόν ἐγκαταλείψει. Ἤ, ὅταν ἡ Βίβλος λέει γιά τή Μελχόλ, τήν κόρη τοῦ Σαούλ, ὅτι δέν ἀπέκτησε παιδί «ἕως τῆς ἡμέρας τοῦ ἀποθανεῖν αὐτήν» (Β´ Βα 6,23), ἐννοεῖ ὅτι μετά τόν θάνατό της ἀπέκτησε!...
γ) Ὡς γνωστόν ὁ Κύριος πεθαίνοντας πάνω στόν σταυρό ἐμπιστεύθηκε τή μητέρα του στόν μαθητή του Ἰωάννη (βλ. Ἰω 19,26-27). Ἄν ἡ Παρθένος εἶχε ἄλλα παιδιά, καί μάλιστα τουλάχιστον ἑπτά, πρός τί ἡ ἐπιθανάτια αὐτή μέριμνά του νά τήν ἀσφαλίσει στή φροντίδα ἑνός ξένου, καί πῶς αὐτή τό δέχτηκε;
δ) Γενικά πῶς ἡ Μαρία, μητέρα τουλάχιστον ἑπτά παιδιῶν, μαρτυρεῖται ἤδη ἀπό τόν Β´ αἰ. ὅτι ὑπῆρξε ἀειπάρθενος;
Θά μποροῦσα νά ἀναφέρω κι ἄλλες τέτοιες ἐνδείξεις. Νομίζω ὡστόσο ὅτι κατέστη ἤδη περισσότερο ἀπό σαφές ὅτι ἡ ἀλήθεια γιά τό θέμα τηρεῖται ἀπό τήν Ἐκκλησία καί μόνον. Ἡ Θεοτόκος ὑπῆρξε ὄντως ἀειπάρθενος. Ὁ δίκαιος Ἰωσήφ, ὅταν τή μνηστεύθηκε, ἦταν προφανῶς χῆρος καί οἱ Ἰάκωβος καί Ἰούδας παιδιά του ἀπό τόν προηγούμενο γάμο του.
Ἀντιοχεύς
"Ἀπολύτρωσις", Ἰαν.-Φεβρ. 2021