Ἀγαπητοί ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ!

   Ἄν καί νιώθω ὅτι διά τῆς προσευχῆς συναντιόμαστε καί ἐπικοινωνοῦμε, ὡστόσο λόγῳ τῆς ἔκτακτης κατάστασης πού ζοῦμε καί καθώς ὅλοι εἴμαστε ἔγκλειστοι, θεώρησα ἀναγκαῖο -ἰδιαίτερα τίς ἡμέρες αὐτές πού πλησιάζουμε πρός τό ἅγιο Πάσχα- νά ἐπικοινωνήσω μαζί σας καί δι᾿ αὐτοῦ τοῦ τρόπου.

   Οἱ καταστάσεις πού ζοῦμε εἶναι πρωτόγνωρες καί δικαιολογημένα μᾶς διακατέχουν δυσάρεστα αἰσθήματα -φόβος, ἀγωνία, ἀνασφάλεια, συναισθηματική πίεση λόγῳ ἐγκλεισμοῦ- καί ἔντονος προβληματισμός ὡς πρός τήν ἀξιοπιστία τῶν εἰδήσεων, πού μᾶς κατακλύζουν. Καί βέβαια θά ἦταν ἐξωπραγματικό νά μήν νιώθει κανείς ἀγωνία σέ μία τόσο ἐπικίνδυνη περίσταση. Ὅμως, ἀδελφοί μου, ἡ ἀγωνία διαφέρει ἀπό τόν φόβο. Ἡ ἀγωνία ὠθεῖ σἐ ἐκτενέστερη προσευχή. Ὁ φόβος πού περιέχει ἀνησυχία καί ταραχή καλλιεργεῖ τήν ὀλιγοπιστία, παραλύει τίς δυνάμεις τῆς ψυχῆς καί ὁδηγεῖ σέ καταστάσεις ἀπελπισίας καί ἀπόγνωσης. Καί αὐτό εἶναι μεγαλύτερο πρόβλημα ἀπό τόν κορωνοϊό.

   Ἀδέλφια μου ἀγαπημένα, «Ζῇ Κύριος, καὶ εὐλογητὸς ὁ Θεός μου» (Ψα 17,47), σαλπίζει ὁ ἀδιάψευστος λόγος τοῦ Θεοῦ. Ἄς εἶναι ἀκράδαντη πίστη μας ὅτι ὁ μοναδικός γνώστης τῆς ἀλήθειας καί κυρίαρχος τῆς ἱστορίας εἶναι ὁ Κύριός μας, ὁ φιλάνθρωπος, ὁ πάνσοφος, ὁ παντεπόπτης καί παντοδύναμος Θεός.

   Ἄς στηρίξουμε τό βλέμμα μας καί τήν καρδιά μας στόν Κύριό μας, ἐφόσον μόνον «Χριστὸς ἡ ἐλπὶς ἡμῶν» (βλ. Α΄ Τι 1,1). Ἄς ἐπιμείνουμε ἐν μετανοίᾳ στήν προσευχή, γιά νά ἀκοῦμε μέ τά αὐτιά τῆς ψυχῆς μας τήν ἐνθαρρυντική καί γεμάτη ἀγάπη φωνή Του: «Οὐ μή σε ἀνῶ οὐδ᾿ οὐ μή σε ἐγκαταλίπω» (Ἑβ 13,5· πρβλ. Δε 31,6). Καί σ᾿ αὐτή τή φουρτούνα πού περνοῦμε Ἐκεῖνος εἶναι κοντά μας καί μᾶς φωνάζει: «Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε» (Μθ 14,27). 

   Ἀδέλφια μου, ὁ Κύριος εἶναι ζωντανός καί ἀναστημένος! Γι᾿ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας μέσα στούς αἰῶνες, σέ ὅποιες καταστάσεις, ψάλλει θριαμβευτικά: «Εὐφράνθητε οὐρανοί, σαλπίσατε τὰ θεμέλια τῆς γῆς, βοήσατε τὰ ὄρη εὐφροσύνην· ἰδοὺ γὰρ ὁ Ἐμμανουὴλ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν τῷ Σταυρῷ προσήλωσε καὶ ζωὴν ὁ διδούς θάνατον ἐνέκρωσε τὸν Ἀδὰμ ἀναστήσας ὡς φιλάνθρωπος» (Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας, ἦχος α΄). Ἄς τό ψάλλει καί ἡ δική μας ψυχή!

Μέ ἀγάπη Χριστοῦ

π. Μιχαήλ Κόνιας