Στή μητρόπολη Σιγκαπούρης στή μα­κρινή Ἰνδονησία, σέ οἰκόπεδο δω­ρεά μιᾶς οἰκογένειας τῆς περιοχῆς κοντά σ᾽ ἕνα ποτάμι ὁ ἐπίσκοπος Χρυσόστομος Manaly ὁραματίζεται νά χτίσουν ἕναν ναό. Ἀπ᾽ τό ποτάμι, λέει, θά πάρουν τίς πέτρες καί τήν ἄμμο γιά ὑλικά κι ἀπ᾽ τό κοντινό δά­σος τά ξύλα γιά τίς πόρτες καί τά παράθυρα. Θά χρειαστοῦν περίπου 30.000€, γιά νά τελειώσει αὐτό τό μεγάλο ὄνειρο τοῦ ναοῦ. Καί παρακα­λεῖ: «Ἐάν ἔχετε τή δυνατότητα, ἀ­­­δελ­φοί μου, βοηθῆστε μας».
Σέ μιά ἄλλη πόλη τῆς Σουμάτρας, πού ἔχουν κι ἐκεῖ πιστούς, θέλουν νά νοικιάσουν ἕνα σπίτι γιά νά συγκεντρώνουν τούς ἀνθρώπους γιά τίς συνάξεις τους. Τό ἐνοίκιο ἑνός σπιτιοῦ γιά 2 χρόνια εἶ­ναι 1.500€. Καί παρακαλεῖ ξανά: «Ἐάν εἶναι δυνατόν, ἀ­δελφοί μου, ζη­τά­ω τήν ἀγάπη σας γιά τό θέμα αὐτό, γιά νά φτάσουμε τήν ὀρ­θόδοξη πίστη μας σέ ἀκόμη περισσότερους ἀνθρώπους».
Στό Μαλάουι ὁ ἐπίσκοπος Φώτιος δί­νει προτεραιότητα στά σχολεῖα, «διότι χω­ρίς αὐτά δέν μπο­­­ροῦν οἱ ἰ­θα­γενεῖς νά καταρτιστοῦν στό εὐαγ­γελικό κήρυ­γμα καί νά συμμετέχουν ἐνεργά στή ζωή τῆς Ἐκκλησί­ας». Ἀπ᾽ τίς πολ­λές βροχές ὅ­­μως πού ἔπληξαν πρόσφατα τό Μαλάουι, τά σχολεῖα ἔ­παθαν μεγάλη ζημιά «ὅθεν ἀ­πευθυνόμενοι στά φιλάν­θρω­πα σπλάχνα σας παρακα­λοῦ­με γιά τό ποσό τῶν 10.000€ γιά τήν ἀποκα­τάστασή τους».
Στήν ἱερά μητρόπολη Κατάγκας ὁ π. Βαρνάβας Γρηγοριάτης ἐκφράζει θερμές εὐχαριστίες γιά τήν ἀνταπόκριση τῶν χριστιανῶν στό αἴτημά τους γιά τήν ἀγορά ἑνός γεωργικοῦ καταστροφέα ἀξίας 3.500€, ἄκρως ἀπαραίτητου γιά τήν καλλιέργεια τό­σο γιά τή διατροφή τους, ὅσο καί γιά τή φιλανθρωπία πρός τούς ἐνδεεῖς ἀφρικανούς ἀδελφούς.
Ὁ Κινσάσας Νικηφόρος ἐκφράζει τήν ἀνησυχία του γιά τά αὐτοκίνητα τῆς μητρόπολής του, πού λόγῳ τῶν κα­κῶν δρόμων καί τῆς πολυχρονίου χρήσεως παρουσιάζουν συνεχῶς βλάβες καί τούς ἀφήνουν στόν δρόμο. Γιά τήν τελευταία ἐπισκευή πλήρωσαν 4.700 δολ­λάρια καί μετά ἀπό 5 μῆνες τό αὐτοκίνητο πα­ρου­σίασε πά­λι προβλήματα. Γιά νά ἀγοράσουν ἕνα καλό μεταχειρισμένο τζίπ χρειάζονται 15.000 δολλάρια: «Παρακα­λῶ θερμῶς νά μᾶς βοηθήσετε. Ζητῶ συγγνώμη».
Στήν Οὐγκάντα ὁ ἐπίσκοπος Σίλβεστρος τῆς νέας ἐπισκοπῆς Γκούλου καί Ἀνατολικῆς Οὐγκάντας, πού ἀποτελεῖ­ται ἀπό τίς δύο πιό φτωχές περιοχές τῆς χώρας, ὅταν ἔφτασε στήν καινούργια ἐπισκοπή του δέν εἶ­χε ποῦ νά μείνει. Σκέπτεται τώρα πού οἱ τι­μές εἶναι ἀκό­μα χαμηλές νά ἀγοράσουν δύο οἰκόπε­δα, ἕνα γιά πνευματικό κέντρο καί ἕνα γιά ἐπέκταση τοῦ μοναδικοῦ ἰατρείου τῆς περιο­χῆς. Μεγάλη ἀνάγκη ὑπάρχει καί γιά ἄνοιγμα πηγαδιῶν, γιατί οἱ ἄν­θρωποι περιμένουν μόνο τό βρόχινο νε­ρό• κι ὅταν δέν βρέχει, δέν μποροῦν νά κάνουν τίποτε. «Θά εἶμαι γιά πάντα εὐ­γνώμων».
Καί οἱ ἀνάγκες συνεχίζουν ἀτελείω­τες καί γιά τήν ἐξωτερική καί γιά τήν ἐ­σωτερική ἱεραποστολή. Ἀτελείωτες καί πιεστικές.
Ὅταν ὁ ἅγιος Νεκτάριος πήγαινε μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας νά προσευχηθεῖ, πήγαινε κρατώντας στά χέρια του κανονικό κατάλογο, ἕνα χαρτί μέ χρέη, λογαριασμούς, προ­θεσμίες, τι­μές, οἰκοδομικά ὑλικά, ἀ­νάγκες γιά τό μοναστήρι του. Γιατί ἡ Βασιλεία τοῦ Θε­οῦ περνάει καί μέσα ἀπ᾽ ὅλα αὐτά. Ἐνημέρωνε τήν Παναγία γιά ὅλα κι αὐτή τοῦ τά κανόνιζε ὅλα μέχρι καί τήν τελευταία δραχμή.
«Στρέφω τό βλέμ­μα μου στόν οὐ­ρα­νό», λέει κι ὁ ἐπίσκοπος Σίλβεστρος, «καί ζητῶ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Φτάνοντας κάποιες φορές σέ ἀπελπιστικές καταστάσεις, γίνεται τό θαῦμα. Σᾶς εὐ­χαριστοῦμε καί σᾶς μνη­μο­νεύ­ουμε ὡς συ­ν­ι­­εραποστόλους».
Τό θαῦμα πού ζητοῦν ὅλοι αὐτοί πού ἑκούσια ἐπτώχευσαν γιά τόν Κύ­ριό τους, βρίσκεται μέσα στή δική μας καρδιά, σέ μᾶς ὅλους τούς ἁπλούς ἀνώνυμους χριστιανούς. Ἐάν καταλάβουμε ὅτι γιά νά ἀνοίξει γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἡ θύρα τοῦ λόγου καί ἡ θύρα τῆς πίστεως πρέπει καί μεῖς ν᾽ ἀνοίξουμε στούς ἀποστόλους τή θύ­ρα τῆς δυνατότητας.
Καί βέβαια αὐτοί πού ζοῦν καί πολιτεύονται «ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες» (Β´ Κο 6,10) πλουτίζουν πρῶ­τα τή δι­κή μας ζωή.
Συνάντησα, πρίν λίγο καιρό, στόν δρό­μο ἕναν γνωστό μου. «Ἔχω», μοῦ λέ­ει, «πάνω ἀπό 300.000€ μετρητά καί δέν ξέρω τί νά τά κάνω. Οὔτε μπορῶ νά τά φάω, ὅσα κι ἄν ξοδεύω, οὔτε θέ­λω νά τά δώσω σέ κανέναν, γιατί δι­κά μου εἶ­ναι, τά δούλεψα καί δέν θέ­λω νά μοῦ τά φᾶνε ἄλλοι». Κι ἔφυγε σκυφτός καί κατηφής• μιά πραγματικά φτωχή ζωή.
Μέχρι τό θαῦμα νά γίνει καί σ᾽ αὐ­τούς πού δέν ἔχουν τί νά τά κάνουν τά λεφτά τους, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ θά ἐξαπλώνεται στά πέρατα τοῦ κόσμου, καί σήμερα καί πάντοτε, μέσα ἀπό τό δίλεπτο τῆς πτωχῆς χήρας.

Ζ.Γ.