Τί τίτλο θά μποροῦσε νά δώσει κανείς στόν φετινό χριστουγεννιάτικο στολισμό τῆς Θεσσαλονίκης; Οἱ ἀνακοινώσεις τοῦ Δήμου ἔκαναν λόγο γιά «περισσότερα φῶτα καί παραδοσιακό ἄρωμα». Ἀπό φῶτα ναί, συμφωνῶ. Μόνο τό ἔλατο, ὕψους εἴκοσι μέτρων, φορτώθηκε μέ 14.000 λάμπες led! Δέν ἔφτανε, βέβαια, οὔτε ἕνα λεντάκι γιά κάθε μία ἀπό τίς 340.000 οἰκογένειες πού πέρασαν τίς γιορτές χωρίς ρεῦμα... γι’ αὐτό ἄς μήν κάνουμε λόγο γιά τήν ἄκαιρη σπατάλη. Ἀλλά, τό «παραδοσιακό» ποῦ ἀκριβῶς βρισκόταν; Μήπως στά ὑπερμεγέθη θηλαστικά - ρο- μπότ τῆς παλαιολιθικῆς ἐποχῆς, πού... κοσμοῦσαν τό παγοδρόμιο πού στήθηκε στήν πλατεία Ἀριστοτέλους; Καί μιλᾶμε γιά ἕνα δίμετρο μαμούθ, ἕναν τριχωτό ρινόκερο, μία ἀρκούδα τῶν σπηλαίων καί ἕναν μαχαιρόδοντα! Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ παράδοσή μας χάνεται στά βάθη τῶν αἰώνων, ὄχι ὅμως καί μέχρι τήν ἐποχή τῶν παγετώνων!
Ἀλλά ἐνῶ μᾶς περιέγραψαν τόσο ἀναλυτικά τό σύνολο τοῦ στολισμοῦ, γιατί δέν μᾶς εἶπαν τίποτα γιά ἐκείνη τή βουβή καί ἄχαρη αἰσθητικά, συγκριτιστική πρόταση γιά πύλη στήν εἴσοδο τῆς στολισμένης πλατείας; Εἴδατε ἐσεῖς ποτέ στήν παραδοσιακή Θεσσαλονίκη νά στηρίζεται ἡ καμάρα κά- ποιας πύλης σέ ἕνα μᾶλλον καμπαναριό ἀπό τή μία μεριά καί σέ ἕνα μᾶλλον τζαμί ἀπό τήν ἄλλη; Ἕνα μακρόστενο κτήριο σάν κυπαρίσσι, πῶς νά τό πεῖς μέ βεβαιότητα καμπαναριό ἄν δέν ἔχει στήν κορυφή του σταυρό; Ὅσο γιά τό «μᾶλλον τζαμί», ἀπαξιῶ νά προβληματιστῶ γιά τό τί ἦταν τελικά.
Ἀφήνω τήν πλατεία, ἀποφεύγοντας νά περάσω κάτω ἀπό τήν... ἀνισόρροπη πύλη, καθώς σέ λίγο θά ἀρχίσει ἡ συναυλία μέ τούς «Ἰμάμ Μπαϊλντί»• ἴσως ἐδῶ νά βρίσκεται τό παραδοσιακό ἄρωμα. Καί μόνο πού σκέφτηκα τίς μελιτζάνες μέ τά κρεμμύδια βάρυνε τό στομάχι μου καί εἶπα νά περπατήσω λίγο στούς γύρω δρόμους. Εὐκαιρία νά δῶ τόν φωτεινό διάκοσμο. Κατηφορίζοντας τήν Φιλικῆς Ἑταιρείας μέ φόντο στό βάθος τόν Λευκό Πύργο, ἀντί- κρισα τό πεφταστέρι γιά τό ὁποῖο τόσο καυχήθηκαν οἱ ἐμπνευστές του. Ἕνα φωτεινό ἀστέρι ἀπό πυροσωλήνα, διαμέτρου περίπου δέκα μέτρων, κρεμασμένο ἀνάμεσα στίς οἰκοδομές δίνον- τας τήν ἐντύπωση ὅτι ἔπεσε ἀπό τόν οὐρανό καί σφήνωσε στά κτήρια.
Χριστούγεννα στήν ὀρθόδοξη Θεσσαλονίκη! Κι ἀντί τό ἀστέρι νά τό κρεμάσουμε ἀπό τόν Λευκό Πύργο, μήπως λίγο μᾶς θυμίσει τό ἀστέρι τῆς Βηθλεέμ καί μᾶς φωτίσει μέ τό φῶς Ἐκείνου πού γεννήθηκε -ἄλλωστε ὅλος αὐτός ὁ στολισμός γιά τά Χριστούγεννα δέν ἔγινε;-, ἐμεῖς τό ἀποκαθηλώνουμε, θαρρεῖς, καί τό πετᾶμε στό χῶμα, νά γίνει πεφταστέρι καί νά χαθεῖ γιά πάντα!
Δια-κριτικός