Τό ἱστορικό γεγονός τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου βιώνεται ἀπό τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας στόν καθημερινό πνευματικό ἀγώνα. Τήν ἐμπειρία αὐτή ἀποτυπώνει θαυμάσια ὁ ἅγιος Συμεών ὁ νέος Θεολόγος στόν λόγο του «Περὶ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἀναστάσεως» (Λόγος ΙΓ΄), ἀπό τόν ὁποῖο ἀποσποῦμε τά παρακάτω παραθέματα:
Ἡ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως δέν ἔρχεται μόνο μιά φορά τόν χρόνο∙ ἔρχεται καθημερινά καί συνεχῶς σέ ὅσους κατανοοῦν τό νόημά της. Ἐκεῖνοι, μετέχοντας στά Πάθη τοῦ Κυρίου μέ τή μετάνοια, τήν ταπείνωση καί ὅλη τήν ἐν Χριστῷ ζωή, βλέπουν τή  δόξα τῆς μυστικῆς ἀναστάσεως τῆς νεκρωμένης ψυχῆς τους. Καί ἀνάσταση τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ ἕνωσή της μέ τή ζωή, τόν Θεό δηλαδή πού εἶναι ἡ ὄντως αἰώνια ζωή.
 Οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἀνθρώπους πιστεύουν στήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, πολύ λίγοι ὅμως εἶναι αὐτοί πού τήν βλέπουν καθαρά καί γι᾽ αὐτό δέν μποροῦν νά προσκυνήσουν τόν Ἰησοῦ ὡς Ἅγιο καί Κύριο. Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι στήν ἀναστάσιμη προσευχή πού καθημερινά ἔχουμε στό στόμα μας δέν λέμε «Ἀνάστασιν Χριστοῦ πιστεύοντες...», ἀλλά «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι…». Πῶς ὅμως μᾶς προτρέπει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο νά λέμε ὅτι εἴδαμε κάτι πού δέν εἴδαμε; Ὁ Χριστός ἀναστήθηκε μία μόνο φορά πρίν χίλια χρόνια* καί οὔτε τότε τόν εἶδε κανείς νά ἀνασταίνεται. Ἀσφαλῶς τό Πνεῦμα δέν μᾶς προτρέπει νά λέμε ψέματα. Ἀντίθετα, μᾶς προτρέπει νά ὁμολογοῦμε τήν ἀλήθεια, ἐπειδή ἀκριβῶς ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ συντελεῖται μέσα στόν κάθε πιστό καί ὄχι μόνο μία φορά ἀλλά κάθε ὥρα. Μέσα μας ἀνασταίνεται ὁ Κύριος κάθε ὥρα λαμπροφορεμένος, ἀπαστράπτοντας τίς ἀστραπές τῆς ἀφθαρσίας καί τῆς θεότητας.
 Νά, λοιπόν, γιατί ψάλλουμε «Θεὸς Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν» (Ψα 117,27). Διότι ὁ Ἀναστημένος ἀποκαλύπτεται σέ ὅσους ἔχουν πνευματικά μάτια, δίδοντάς τους τή χάρη νά Τόν βλέπουν μέσα τους ὁλοζώντανο, Αὐτόν τόν ἀθάνατο, τόν «ἀνώλεθρο», ὥστε νά ψελλίζουν τά χείλη «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι…».

Δ. Καλογεράκη
Δρ. Θεολογίας

•    Ὁ Ἅγιος ἔζησε στό μεταίχμιο 10ου καί 11ου αἰ.